responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود    جلد : 1  صفحه : 537


77- قسم ياد مى‌كنم كه البته اين قرآن، قرآنى است بزرگوار.
78- در كتابى بوده پوشيده از نظرها كه لوح محفوظ است.
79- نبايد كسى عضوى از بدن خود را به قرآن زند مگر پاكان از حدث كه با غسل يا وضو باشند.
80- اين قرآن فرو فرستاده‌اى است از پروردگار عالميان.
81- آيا شما به اين سخن خدا مسامحه كنيد و تصديق ننماييد.
82- و نصيب خود را از اين قرآن تكذيب آن مى‌دانيد.
83- پس چرا وقتى كه جان مى‌رسد به گلوى محتضر،
84- و شما آن هنگام مى‌نگريد به حال او نمى‌توانيد چاره كنيد مرگ او را؟
85- و ما نزديكتر به آن محتضريم از شما و ليكن نمى‌بينيد.
86- پس چرا اگر شما جزا گيرنده در قيامت نيستيد به قول خود كه مى‌گوييد: قيامتى نيست؛
87- چرا باز نمى‌گردانيد روح را به جسد آن محتضر اگر شما راستگوييد.
88- حال محتضر يكى از اين سه حال است: اگر از مقرّبان درگاه خدا باشد،
89- مرگ براى او راحت و مانند بوييدن ريحان و ورود در بوستان است.
90- و اما اگر از اصحاب دست راست كه رستگارند باشد،
91- پس سلامت و راحت باش اى پيغمبر رؤوف به امت از خيال ايشان كه در جان دادن زحمت نبينند.
92- اما اگر از تكذيب كنندگان گمراه باشد،
93- پذيرايى او از آب جوشان.
94- و ملازمت آتش سوزان است.
95- البته آنچه گفته شد از جزاى نيك مطيعان و عقاب سخت عاصيان، حق ثابت است.
96- پس تسبيح كن به نام پروردگار خود كه بزرگ است.
( «ابن مسعود» كه از اصحاب پيغمبر بود در زمان خلافت عثمان بيمار شد، عثمان عيادتش كرد گفت: از چه مى‌نالى و چه مى‌خواهى؟ گفت: از گناهم نالم و رحمت خدايم خواهم.
گفت: تو را طبيب آرم؟ گفت: او بيمارم كرد. گفت عطايت دهم؟ گفت، مرا چه حاجت به عطا كه در راهم. گفت: به دخترانت دهم! گفت: ايشان را سوره واقعه آموختم كه بخوانند تا محتاج نشوند؛ چون شنيدم از پيغمبر- صلّى اللَّه عليه و آله- كه فرمود: «هر كس در هر شب سوره «اذا وقعت» بخواند هيچ وقت در دوران عمر خود فقر نبيند و براى زندگانى درنماند»).
سوره حديد
مشتمل است بر بيست و نه آيه در مدينه نازل شده است به نام خداوند بخشاينده مهربان‌
1- تسبيح كردند خدا را آنچه در آسمانها و زمين است و اوست عزيز درستكار.
2- براى خداست سلطنت آسمانها و زمين؛ زنده مى‌كند و مى‌ميراند و او بر هر چيز تواناست.
3- اوست اول و آخر و ظاهر و باطن؛ و او به هر چيزى داناست.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود    جلد : 1  صفحه : 537
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست