نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 569
11- بنمايانند خويشان را به يكديگر در آن روز تمنا كند و دوست دارد گناهكار كه فداى خود كند پسرانش را. 12- و زنش و برادرش را. 13- و خويشان خود را كه جاى داده بودند و نگاهدارى مىكردند او را در دنيا. 14- و هر كه در زمين است مايل است گنهكار خويش و بيگانه همه را فدا بدهد تا برهاند اين فدا او را از عذاب. 15- نه چنان است كه او را فايده دهد؛ البته آتش دوزخ زبانهاى است خالص. 16- كه جدا كننده است به شدت پوست سر را. 17- مىخواند آن آتش كسى را كه پشت كرده بر حق و روى گردانيده از معبود مطلق. 18- و جمع كرده مال دنيا را پس حفظ كرده آن را از پرداخت حقوق واجب. 19- البته انسان آفريده شده است بر حسب نظام عالم خلقت بسيار حريص. 20- كه چون برسد او را بدى و فقر، جزع كننده باشد. 21- و چون برسد خير و ثروت، منع كند خود را از اطاعت خدا و انجام وظايف مالى. 22- چنين است حال انسان، مگر آنان كه خود را به صفات مؤمنين متّصف دارند تا به بركت آن صفات، از شرّ حرص محفوظ مانند. و آن صفات، آن است كه نمازگزار باشند. 23- و بر نمازشان مداومت كنند. 24- و آنان كه در مالهاى ايشان حقّى است معلوم و معيّن، و ادا كنند آن حق را. 25- براى سؤال كنندگان فرومايه و تهىدستان بىسؤال. 26- و آنان كه تصديق دارند به روز قيامت. 27- و آن كسانى كه از عذاب پروردگار ترسانند، 28- البته كه از عذاب پروردگارشان ايمنى نيست و از آن آسوده خاطر نتوان بود. 29- و آنان كه شهوت خود را محافظت كنند از ارتكاب حرام و عمل زنا و فحشا، 30- مگر بر زنان يا كنيزان خود، البته ايشان ملامت ندارند. 31- هر كه بجويد سواى حلال خود را براى شهوترانى، پس آن گروه، تعدّى كننده و در گذرندهاند از حدود خدا. 32- و آن كسانى كه براى امانتهاى ديگران در نزد خود و عهد خود با ديگران رعايت كنندهاند كه خيانت در امانت نكنند و وفا به عهد خود نمايند. 33- و به شهادتهاى خود قيام كنند كه كتمان شهادت ننمايند. 34- و بر اوقات نماز خود محافظت كنند و نمازهاى پنجگانه را در اول اوقات، كه وقت فضيلت است به جا آورند. 35- اين جماعت كه وصفشان شد در دنيا از شرور حرص و ساير گناهان در امان، و در آخرت در بهشتها گرامى هستند. 36- پس چه چيز است كافران را كه به جانب تو شتابند. 37- و در طرف راست و چپ تو متفرقند. 38- آيا طمع دارد هر مردى از ايشان كه داخل شود به بهشت پر نعمت؟ 39- نه چنين است، ما آفريديم ايشان را از آنچه مىدانند كه نطفه باشد؛ پس انسان به خلقت، لايق جنّت نشود كه خلق همه از قطره گنديده است. بلكه به عبادت و اطاعت لياقت يابد، كه مورد الطاف خداوند شود و به بهشت مأوى گزيند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 569