نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 590
14- او از شدت غفلت گمان مىكرد كه قيامتى نباشد و هرگز بازنگردد به سوى ما. 15- آرى! البته پروردگار او به او بيناست. 16- پس قسم مىخورم به سرخى بعد از غروب. 17- و قسم به شب و به هر چه تاريكى شب آن را فروگيرد. 18- و قسم به ماه وقتى كه كامل باشد. 19- بدانيد كه برخوريد به حالى بعد از حالى در شدّت و زحمت، كه مرگ، و بعد از مرگ است از عقبات و شدايد. 20- پس چه چيز است براى ايشان كه ايمان نمىآورند؟ 21- و چون خوانده شود برايشان قرآن، سجده نمىكنند خدا را. 22- آنان كه كافر شدند، تكذيب مىكنند قرآن را. 23- و خدا داناتر است به آنچه پنهان مىدارند. 24- مژده بده ايشان را به عذابى دردناك. 25- مگر آن كسانى را كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند، كه ايشان را مزدى غير مقطوع و دائمى است. سوره بروج مشتمل است بر بيست و دو آيه در مكه نازل شده است به نام خداوند بخشاينده مهربان 1- قسم به آسمان، كه صاحب برجهاست. 2- و قسم به روز موعود. 3- و قسم به شاهد، يعنى: پيغمبر- صلّى اللَّه عليه و آله- و مشهود يعنى قيامت. (مردى گويد كه وارد مسجد پيغمبر شدم كودكى را ديدم چون ماه، كه از رسول خدا حديث مىكرد. از او پرسيدم كه: شاهد و مشهود كيست؟ گفت: شاهد، پيغمبر و مشهود قيامت؛ و دو آيه از قرآن دليل آورد. پرسيدم از نام او. گفتند: حسين بن على- عليه السلام- است). 4- كشته و هلاك شدند به غضب خدا جماعتى كه حفرهها در زمين نموده بودند پر از آتش براى هلاكت مسلمانان. 5- آتشى بود با هيمه بسيار. 6- وقتى كه ايشان بر كنار حفرهاى آتش نشسته، 7- و سوزانيدن مؤمنين را مشاهده مىكردند. (گويند: پادشاهى بود كه دعوى ربوبيت مى كرد و مردم را به پرستش خود وامىداشت. امر داد خندقى كندند و در آن آتش افروختند؛ خداپرستان را مىآوردند برابر آتش هر كه از دين دست مىكشيد و پادشاه را به خدايى مىپذيرفت رها مىكردند و گرنه در آتش مىانداختند. زنى را با طفلى شيرخوار آوردند، زن چون آتش را ديد در دلش گذشت كه قبول كند، طفل به زبان آمد كه: مادر در دين خود ثابت باش خدا بر حق است. زن خود را با كودكش در آتش افكند ولى دين از دست نداد. هر كه را در آتش افكندند پيش از آن كه تنش به آتش رسد، جانش به بهشت رسيد). 8- و عيبى نگرفتند بر ايشان مگر اينكه به خداى عزيز ستوده ايمان داشتند. 9- آن خدايى كه براى اوست سلطنت آسمانها و زمين؛ و بر هر چيزى گواه است. 10- آنان كه اذيت كردند مردان و زنان مؤمن را پس از آن توبه نكردند، براى ايشان عذاب جهنم سوزان است. 11- آنان كه ايمان آوردند و كار شايسته كردند براى ايشان است بهشتهايى كه جارى است از زير درختان آن نهرهاى آب؛ اين است رستگارى بزرگ.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 590