دست و پاى شما را بكيفر اين مخالفت بريده و همه را بدار خواهم آويخت (124) گفتند ما از مرگ نميترسيم زيرا كه بسوى خداى خود باز ميگرديم (125) و تو از ما كينه كشى نمىنمايى مگر آنكه ما بآيات پروردگارمان ايمان آوردهايم خدايا بما صبر عنايت فرما و ما را بآئين اسلام بميران (126) جمعى از سران قوم فرعون گفتند آيا موسى و پيروانش را رها ميكنى تا در اين سرزمين فساد كرده و خدايى تو را ترك كنند گفت بزودى پسرانشان را مىكشم و زنان را زنده نگهداشته و در رنج اسيرى بگذارم و ما بر آنها غالب و بر هلاكت ايشان اقتدار داريم (127) موسى بقوم خود گفت از خداوند طلب يارى نموده و صبر پيشه كنيد كه زمين ملك خداست و بهر كس از بندگان كه بخواهد واگذارد همانا عاقبت نيكو مخصوص پرهيزكاران و اهل تقوى است (128)