آيا منافقين نمىبينند كه در هر سالى يكى دو بار آنها را مورد آزمايش قرار ميدهيم و باز هم از كردارهاى زشت خود پشيمان نشده و توبه نميكنند و هيچ بياد خدا نميافتند (126) . و همين كه سورهاى نازل شود بعضى از منافقين به بعضى ديگر نظر افكنده و ميگويند آيا شما را هيچيك از مؤمنين ديده است چنانچه نديدهاند و شناخته نشدهايد برخيزيد و برويد تا اين سوره را نشنيده باشيم آن گاه همه بر ميگردند خداوند دلهاى ايشان را برگرداند زيرا كه مردمى بسيار بى شعور و نادانند (127) . همانا رسولى چون خود شما براى رهبرى و هدايت خلق آمد كه از روى كمال مرحمت و لطف خود جهل و فقر و پريشانى شما بر او بسيار ناگوار و سخت بوده و بنهايت مشتاق نجات و راحتى شما ميباشد و نسبت بمؤمنين رءوف و مهربانست (128) . اى رسول ما چنانچه مردم از تو رو گردان شده و مقام ترا نشناسند بگو خدا براى من بس است و جز او خدايى نيست من باو توكل ميكنم و او پروردگار و خداى جهان و صاحب عرش بزرگ است (129)