و چون انسان دچار گرفتارى و رنجى شود در هر حالى كه باشد چه نشسته و يا بپهلو افتاده و يا ايستاده فورا بدعا برآيد و از ما دفع خطر خواسته و يارى ميجويد ولى همين كه زيانش برطرف گرديد مجددا بغفلت اوليه خود باز ميگردد چنانچه گويى هيچ ما را براى رفع ضرر و زيان خود بيارى نخوانده و همين ترتيب اعمال زشت اسراف كنندگان و تبه كاران در نظرشان زيبا جلوهگر ميشود (12) و ما پيش از شما مللى را كه ظلم مينمودند بسختى كيفر نموده و هلاك نموديم زيرا با آنكه پيغمبرانى با آيات و دلائل كافى براى آنها آمد باز ايمان نياوردند و ما اين چنين مردم تبهكار و مجرم را جزا و كيفر ميدهيم (13) آن گاه پس از هلاكت پيشينيان شما را در روى زمين جانشين آنها ساختيم تا بنگريم چه كارهايى خواهيد نمود (14) وقتى كه آيات روشن ما بر آنها تلاوت و خوانده شود كسانى كه منكر معاد بوده و اميدوار بلقاء ما نيستند برسول ما ميگويند كه قرآنى غير از اين بياور و يا اين قرآن را عوض نموده تغيير بده اى پيغمبر بآنها بگو اين قرآن از من نيست كه من پيش خود آن را تعويض و تبديل نمايم و من پيروى ميكنم از آنچه بمن وحى و الهام ميشود و چنانچه به پروردگار خود عصيان كنم از عذاب روز بزرگ رستاخيز ميترسم (15)