اميد است كه خداوند باغى بهتر از باغ تو بمن مرحمت فرموده و آتشى به باغ و مزرعه تو بفرستد و همين كه صبح شود تمام آن با خاك يكسان شده و بكلى نابود شود (40) يا چون صبح شود آبهاى جارى آن زمين فرو رفته و خشك شود و نتوانى آبى فراهم سازى و باغ و كشتزار تو از بىآبى از بين رفته و نابود گردد (41) يا آنكه ميوههاى باغ دچار آفت و نابودى شده و چون صبح بآنها نظر كنى از شدت تأسف دست حسرت و ندامت بر دست خود زده و از مخارج و زحمتى كه براى احداث باغت متحمل شدى محزون شده و با خود بگويى اى كاش من نسبت بخداى خود شريك نميآوردم (42) كسى غير از خدا نميتواند بداد او برسد و از خشم و غضب الهى او را حمايت و يارى نمايد (43) اينجاست كه حكومت و فرمانفرمايى مطلق مخصوص ذات پروردگار يگانه است كه بهترين پاداش نيكوكاران و كيفر بدكاران را خواهد داد (44) اى پيغمبر براى امت خود بگو كه زندگانى دنيا مانند آب باران است كه از آسمان باريده و زمين را آبيارى نموده و نباتات گوناگون بروياند و درختها خرم شود بناگاه تند باد حوادث همه را در هم شكسته و خشك و نابود شده از بين برود و البته خداوند در انجام هر كارى قادر و توانا است (45)