و در پى آزار و گزند او نباشيد چه اگر آن را بيازاريد و بكشيد گرفتار عذاب شديد خواهيد شد (156) ولى قوم نادان ناقه را پى نموده و از كرده خود بسيار نادم و پشيمان شدند (157) و بر اثر عمل خود بعذاب موعود گرفتار گشته و نابود شدند و در حال قوم صالح براى ديگران مايه عبرت بود اما بيشتر مردم بخدا ايمان نياوردند (158) و همانا خداى تو بسيار مقتدر و مهربانست (159) قوم لوط نيز رسول خدا را تكذيب كردند (160) وقتى كه برادرشان لوط بآنها گفت وقت آن نرسيده كه پرهيزكار شده و از خدا بترسيد (161) من براى شما رسولى خيرخواه و امينم (162) بيائيد از خدا بترسيد و از من پيروى كنيد (163) و من از شما مزد رسالت نميخواهم زيرا چشم اميد پاداش بخداوند عالميان دوختهام (164) آيا شما با مردان درآميخته (165) و زنانى كه پروردگار براى تمتع شما آفريده رها مىكنيد چه مردم متجاوز و نابكارى هستيد (166) مردم بلوط گفتند اگر دست از اين امر و نهى خود باز ندارى ترا از شهر اخراج و بيرون مينمائيم (167) لوط بقوم خود گفت من دشمن اين كارهاى زشت شما هستم (168) پروردگار مرا و بستگانم را از كيفر عمل زشت اين مردم نادان رهايى بخش (169) آن گاه او و كسانش را تماما نجات داديم (170) مگر پير زنى كه با اهل عذاب باقى ماند (171) سپس تمام باقيماندهها را هلاك نموديم (172) و بر سر آنها باران سخت عذاب خود را باريديم و چه بد بارانى ترساننده بود (173) و در هلاكت و نابودى قوم لوط هم آيات عبرتى بود اما بيشتر مردم بخدا ايمان نميآورند (174) و همانا پروردگار تو بسيار مقتدر و مهربانست (175) اصحاب ايكه نيز رسولان حق را تكذيب نمودند (176) وقتى كه شعيب پيغمبر بآنها گفت آيا باز از خدا نمىترسيد (177) من براى شما پيغمبرى امين ميباشم (178) پس بيائيد از خدا بترسيد و از اوامر من پيروى كنيد (179)