و من از شما مزد رسالت نميخواهم و چشم پاداش بسوى پروردگار عالم دوختهام (180) اى مردم در كيل و وزن اشياء دقت نموده و كم فروشى ننمائيد (181) با ترازوى صحيح و درست اجناس را بكشيد (182) چيزهايى كه بمردم ميفروشيد از نظر وزن و كيل و پيمانه كم نگذاريد و در روى زمين ايجاد فتنه و تباهى نكنيد (183) از خدايى كه شما و طبايع پيشينيان شما را خلق و ايجاد فرموده بترسيد (184) قوم در مقابل اين اندرزهاى خيرخواهانه بشعيب گفتند تو مسحور و مفتون شدهاى (185) تو نيز مانند ما بشرى بيش نيستى و تصور مينمائيم در گفتههاى خود صادق نبوده و از جمله دروغگويانى (186) اگر در ادعاى رسالت خود راست مىگويى قطعه از آسمان را بر سر ما فرود آور (187) شعيب گفت خداى من بر اقوال و افعال شما داناتر است (188) عاقبت قوم او را تكذيب نمودند و در روز سايهبان، آنها را دچار عذاب نموديم و عذاب آن روز بسيار شديد و سخت بود (189) و در هلاكت قوم شعيب نيز موجبات عبرت فراهم بود اما بيشتر مردم بخدا ايمان نياوردند (190) و همانا پروردگار تو بسيار توانا و مهربانست (191) و اين قرآن محققا از طرف پروردگار عالم نازل شده (192) و آن را جبرئيل روح الامين نازل نموده است (193) و آن را بقلب تو اى پيغمبر نازل نموده تا با بيان حقايق اين كتاب آسمانى مردم را از عذاب خداوند بترسانى (194) و اين قرآن بزبان فصيح عربى است (195) كه در كتب آسمانى پيش بدان اشاره شده (196) و آيا اين خود از آيات بزرگ نيست كه دانشمندان و علماى بنى اسرائيل از كتابهاى آسمانى پيغمبران سلف از آمدن قرآن واقف بودند (197) و اگر اين قرآن را بزبان عجمها نازل ميكرديم (198) و بمردم عرب زبان مىخواندند بآن ايمان نميآوردند (199) ما اين قرآن را اين چنين بدل تبهكاران گذرانيديم (200) ولى تا بچشم خود شاهد عذاب خدا نشوند ايمان نياورند (201)