نابهنگام وقت عذاب ميرسد در صورتى كه آنها غافل بوده و نمىفهميدند (202) و آن مردم غافل كافر كيش ميگويند آيا بما مهلتى داده نميشود (203) آيا براى كيفر و عذاب ما تسريع و تعجيل بعمل ميآورند (204) اى پيغمبر چه مىبينى اگر ما چند سالى آنها را در دنيا متنعم بسازيم (205) سپس با عذابى كه بايشان وعده داده شده بود يكسر هلاك شوند (206) و آنچه در دنيا بهرهمند شده بودند براى نجاتشان مفيد نباشد (207) و ما هيچ شهر و ديارى را نابود نكرديم مگر آنكه رسولانى براى هدايت و نجات مردم آن فرستاديم (208) و اين خود پند و اندرزى است و ما هيچگاه ستمكار نبودهايم (209) اين قرآن را هرگز شياطين نازل نكرده و نميتوانند نازل بكنند (210) و سزاوار و شايسته آنها نيست و توانايى و قدرت بر چنين كار مهمى ندارند (211) و گروه شياطين از شنيدن وحى پروردگار بر كنار و محروم هستند (212) اى رسول گرامى جز خداى يكتا كسى را بخدايى نخوان و گر نه از اهل عذاب خواهى شد (213) و خويشاوندان نزديك خودت را دعوت كن و از خدا بترسان (214) و بمؤمنينى كه از تو پيروى مىكنند تواضع نما (215) و چنانچه نافرمانى كنند بآنها بگو من از آنچه مىكنيد بيزارم (216) و بخداى توانا و مهربان توكل كن (217) آن خدايى كه چون برخيزى ترا مىبيند (218) و آن خدايى كه منتقل فرمود تو را از صلب سجده كنندهگان (219) و آن خدايى كه دانا و شنواست (220) اى پيغمبر بكافران بگو آيا شما را مطلع سازم كه شيطان بر چه كسانى نازل ميشود (221) شيطان بر آن دروغگويان گناهكار و زشت كردار نازل ميشود (222) گوش فرا ميدهند و گفتههاى مؤمنين را باتباع خود ميرسانند و بيشتر هم دروغ ميگويند (223) و شعراء را مردم نادان پيروى ميكنند (224) آيا نمىبينى كه ايشان در هر وادى سرگشته و حيرانند (225) و آنها چيزهايى ميگويند كه بدان عمل نمينمايند (226) مگر شاعرانى كه ايمان آورده و كارهاى پسنديده كرده و بسيار بياد خدا هستند از ظلم و ستمى كه بايشان شده يارى ميخواهند و بزودى خواهى دانست كه كسانى كه ستم كردهاند بچه كيفر و عذابى كشيده شده و چگونه مورد انتقام و سخط پروردگار قرار ميگيرند (227)