اى پيغمبر اگر از اين مشركان سؤال نمايى كه اين آسمانها و زمين را كى خلق نموده ميگويند خداوند آنها را آفريده بايشان بگو اگر خدا خواسته باشد رنجى بمن برسد آيا بتهاى معبودى كه بجز خدا آنها را پرستش مينمائيد ميتوانند رفع آن ضرر و رنج نمايند يا چنانچه خداوند بخواهد مرا مشمول مرحمت و عنايت خود قرار دهد آنها قدرت دارند جلوگيرى نموده و سد آن رحمت شوند؟ پس بآنها بگو خداى من مرا كافى است و تمام مردمى كه داراى نيروى ايمان و توكل هستند بذات اقدس پروردگار توكل مينمايند (38) و باين مردم معاند و لجوج بگو شما هر چه ميخواهيد بكنيد و من نيز طريقه حقه خود را مىپويم بزودى بشما معلوم خواهد شد كه راه شما خطا و طريقت من بر حق است (39) و تا بدانيد كه عذاب با ذلت و خوارى نصيب كيست و ابتلائات هميشگى دوزخ بر كه فرود آيد (40) اى رسول گرامى ما قرآن را بحق براى هدايت مردم بر تو نازل كرديم هر كس هدايت يافت بنفع خودش ميباشد و هر كس طريق ضلالت و گمراهى را انتخاب نمود و بال آن بخودش عايد شود و تو ديگر وكيل و نگهبان مردم نيستى (41)