ما چون بآدمى نعمتى عطا كنيم كفران ورزيده و سركشى كند و از خدا دورى جويد و همين كه گرفتار بليه و آسيبى شود رو بسوى خدا كرده و پيوسته زبان بدعا گشايد (51) اى رسول گرامى بكافران بگو اگر شما مىبينيد كه اين كتاب آسمانى و قرآن از جانب خداست و با علم باين معنى بآن كفر ميورزيد آيا در جهان كسى چون شما كه بكفر و شقاق از سعادت دور شده وجود دارد؟ (52) ما بزودى آيات خود را در آفاق جهان و نفوس بندگان كاملا هويدا و مشهود ميسازيم تا بخوبى دانسته شود كه آيات عظمت حق و قيامت و رسالات رسولان نيز همه بر حق است اى پيغمبر مكرم آيا همين حقيقت كه خدا بر تمام هستىها و موجودات ظاهر و هويدا و گواه است برهانى مسلم و كافى بر اثبات آن نيست؟ (53) همانا اى اهل ايمان بدانيد كه مردم كافر كيش از لقاى پروردگار خود در شك و ريب بوده و بيقين بدانيد كه ذات اقدس پروردگار بر تمام هستىها و موجودات احاطه كامل دارد (54)