براى شما مسلمانان آئين و شريعتى مقرر فرمود كه پيش از اين بنوح نبى همانها را توصيه و سفارش داده بود و بتو اى پيغمبر همان احكامى را وحى و ابلاغ نموديم كه قبلا بابراهيم و موسى و عيسى نيز وحى و سفارش كرده بوديم كه دين حق را بپا داشته و هرگز در صدد تفرقه و اختلاف و تشتت مباشيد و همين امر بر مشركان سخت و گران ميآمد هر كه روبخدا كند و او را بخواند در پرتو عنايت پروردگار قرار ميگيرد و خداوند هر كه را خواسته باشد بسوى خود برميگزيند و جلب ميفرمايد و كسانى را كه بدرگاه او تضرع نموده و انابه كنند هدايت خواهد نمود (13) مردم از دين حق راه تفرقه و اختلاف نهپيمودند مگر آنكه با علم و برهان براستى و درستى آن معترف بوده و دانسته و فهميده تعدى و ظلم نمودند و اگر كلمه رحمت از لطف خدا سبقت نگرفته بود كه تا روز قيامت و موعد مقرر در عذاب اين ستمگران تعجيل بعذاب نفرمايد البته در بين ايشان فرمان هلاكت و نابودى داده ميشد و كسانى كه وارثان كتب آسمانى بودند مانند يهوديان و نصارى در مورد تورات و انجيل سخت در شك و ترديد مانده و ايمان حقيقى نياوردند (14) پس بنا بر اين تو اى رسول گرامى مردم را بدين حق دعوت نموده و استقامت و پايدارى كن همانطور كه مأمور هستى و از هوى و هوس مردم پيروى منما و بايشان بگو كه من بكتاب فرستاده خدا ايمان آورده و مأمورم كه ميان شما بعدل و داد حكم كنم خداوند يكتا پروردگار ما و شماست و پاداش كارهاى ما بخود ما و نتيجه رفتار و كردار شما عايد خود شما خواهد شد ديگر هيچگونه گفتگو و حجت فيما بين ما و شما نيست و خداوند در روز باز پسين بين ما و شما حكومت ميفرمايد و بازگشت همه ما بسوى اوست (15)