كسانى كه پس از پذيرش دين حق و قبول دعوت پيغمبر از طرف مردم، از روى دشمنى و عناد درباره يكتاپرستى و خداشناسى احتجاج و جدال مينمايند برهان و حجت آنها نزد خداوند لغو و باطل بوده و قهر و غضب پروردگار متوجه ايشان گشته و شديدا بكيفر و مجازات خواهند رسيد (16) خداست آن ذات مقدسى كه قرآن را بحق نازل فرموده تا بر طبق احكام آن و بر ميزان آيات و كلماتش اجراى عدالت شود و تو اى رسول مكرم چه ميدانى شايد ساعت قيامت و روز رستاخيز بسيار نزديك باشد (17) مردم بىايمان از روى استهزاء تقاضاى تعجيل در ظهور روز قيامت دارند و مؤمنين كه معتقد بروز رستاخيز و قيامت هستند علاقمند بوقوع روز قيامت بوده و ميدانند كه ساعت قيامت بر حق است و محققا آن روز فرا ميرسد اى مردم بدانيد كسانى كه درباره قيامت ترديد و شك مينمايند بسختى گمراه ميباشند (18) خداوند نسبت به بندگان خود كمال لطف و شفقت را دارد و هر كه را خواسته باشد روزى ميدهد و ذات اقدس پروردگار نيرومند و توانا و غالب است (19) هر كس بهره بردارى از كشت آخرت را بخواهد ما بمحصول آنچه كه كاشته است بيفزائيم و آن كسى كه علاقهمند به نعيم دنيوى است خواستهاش را برآوريم ولى از آخرت و نعيم جاويدش بهرهاى ندارد (20)