هرگز دشمنان بشما زيان نرسانند مگر آنكه بسخنان شما را آزار بدهند و اگر بكار زار شما آيند از جنگ خواهند گريخت پس از آن فاتح نخواهند شد (111) يهودان محكوم بخوارى هستند بهر كجا توسل جويند مگر آنكه توسل جويند بخدا و مؤمنين و آنان پيوسته اسير بدبختى و ذلت شدند براى آنكه بآيات خدا كافر شده و پيغمبران را بنا حق كشتند و بدين سبب عصيان نموده و هميشه ستمگرى را پيشه خود قرار دادند (112) اهل كتاب همه يكسان نيستند طايفه از آنها در دل شب بتلاوت آيات خدا و نماز و سجود مشغولند (113) ايمان بخدا و روز قيامت آورند و امر به نيكويى و نهى از بدى ميكنند و در كار نيكو مىشتابند آنان از جمله نيكوكارانند (114) هر كار خوبى بجا آوريد هرگز از پاداش او محروم نخواهيد شد و خدا بحال پرهيزكاران داناست (115)