آنانى كه كافر شدند هرگز مال و اولادشان آنها را از عذاب خدا نرهاند و اينان اهل دوزخ و در آنجا جاويد خواهند بود (116) مثل كافرانى كه مال بسيارى براى پيشرفت دنيوى خود صرف نموده و از آن هيچ سودى نه بينند بمانند باد سردى باشد كه بكشتزار قوم ستمكارى بوزد و همه را نابود گرداند و حاصلى از آن بدست نيايد خداوند ستمى بآنها نكرده ولى آنان بنفس خود ستم ميكنند (117) اى اهل ايمان از خارج دين خود دوست نگيريد كفار از فساد در كارهاى شما ذرهاى كوتاهى نميكنند آنها دوست دارند در سختى باشند دشمنى شما را بزبان آشكار كنند ولى آنچه در پنهان ميدارند ضررش بيشتر است ما آيات خدا را براى شما بيان نموديم اگر عقل خود را بكار بنديد (118) آگاه باشيد چنان كه كافران را دوست بداريد آنها شما را دوست نميدارند و چون شما بهمه كتابهاى آسمانى ايمان داريد بآنان محبت ميكنيد اما آنها با شما نفاق ميكنند در حضورتان اظهار ايمان كرده و چون تنها شوند از شدت كينه و خشم انگشت خود را بدندان گيرند بگو اى پيغمبر بآنها از خشم بميرند خدا از درون شما آگاهست (119)