اين دلائل قدرت در آسمانها و زمين سبب بصيرت و تذكر براى هر بندهايست كه بتوبه از گناه و غفلت رو بدرگاه خدا آرد (8) و ما از آسمان آب باران با بركت نازل كرديم و باغهاى ميوه و خرمنها از كشت حبوبات برويانيديم (9) و نيز نخلهاى بلند خرما كه ميوه آن منظم روى هم چيده شده است برانگيختيم (10) اينها را رزق بندگان قرار داديم و بباران زمين مرده را زنده ساختيم تا خلق بدانند كه چنين پس از مرگ سر از خاك بيرون ميكنند (11) اى رسول از تكذيب امت غمگين مباش كه پيش از اين هم قوم نوح و اصحاب رس و قوم ثمود پيغمبران خود را تكذيب كردند (12) و قوم عاد و قوم لوط و فرعون (13) و اصحاب ايكه و قوم تبع پادشاه يمن، همه رسولان حق را تكذيب كردند تا وعده عذاب حق بر آنها حتم و واجب گرديد (14) آيا ما در اول بار كه آفرينش را از نيستى صرف بهستى آورديم هيچ درمانديم پس در خلقت معاد ديگر باز هم عاجز نيستيم بلكه اين منكران در شك از خلقت نو و معاد هستند (15) و ما انسان را خلق كرديم و از وسواس دل و انديشههاى او كاملا آگاهيم و ما از رگ گردن او باو نزديكتريم (16)