ما هم او را با همه سپاهش بقهر گرفتيم و بدريا انداختيم و او در خور هر نكوهش و ملامت بود (40) و نيز در قوم عاد كه بر هلاكشان تندباد خزان فرستاديم عبرت خلق است (41) كه آن باد هلاك بچيزى نميگذشت جز آنكه او را مانند استخوان پوسيده ميگردانيد (42) و هم در قوم ثمود بر خلق عبرتيست كه بآنان گفته شد اينك گرم تعيش و لذت باشيد تا هنگام معين كه وعده عذاب رسد (43) آنها هم از فرمان خداى خود سر كشيدند پس آنان را صاعقه آتش درگرفت و هلاك خويش را بچشم مشاهده كردند (44) در حالى كه نه توانايى برخاستن و گريختن داشتند و نه هيچ يار و مددكارى يافتند (45) و پيش از اين اقوام هم قوم نوح مردمى فاسق و نابكار بودند (46) و كاخ عظيم آسمان را ما بقدرت خود برافراشتيم و مائيم كه هر كار عالم متقدريم (47) و زمين را بگسترديم و چه نيكو گهواره بگسترديم (48) و از هر چيز دو نوع نر و ماده بيافريديم تا شايد متذكر حكمت خدا شويد (49)