اى بندگان خدا بدرگاه خدا گريزيد و بلطف او پناه بريد كه من از جانب او با بيانى روشن شما را ميترسانم (50) و هرگز با خداى يكتا خدايى ديگر نپرستيد كه من از قهر او با بيان روشن شما را ميترسانم (51) هم چنان كه تو را تكذيب كردند هيچ رسولى بر امتان پيشين نيامد جز آنكه او را تكذيب كرده و گفتند او ساحر يا ديوانه است (52) آيا بر اين تكذيب زمان گذشته بيكديگر سفارش كردند يا نه بلكه، اين مردم همه بالذات سركش و نافرمانند (53) تو هم اى رسول ما از اين مردم كافر روى بگردان كه ديگر هيچ درخور نكوهش و ملامت نيستى (54) و امت را تذكر و پند ده كه پند و تذكر مؤمنانرا سودمند افتد (55) و ما جن و انس را نيافريديم مگر براى اينكه مرا بيكتايى پرستش كنند (56) و ما از خلقتشان رزق و طعام بر خود نخواستيم (57) همانا روزى بخشنده مردم تنها خداست كه صاحب قوت و اقتدار هميشگى است (58) پس اين ستمكاران را هم گناهى مانند اصحاب و امثال ايشان خواهد بود عجله نكنند كه بكيفرشان خواهند رسيد (59) آن گاه كه زمان كيفر فرا رسد واى بر آنان كه كافر شدند از آن روز سختى كه بآنها وعده ميدهند (60)