77. مگر نمىدانند كه خدا هر چه پنهان و آشكار كنند، مىداند؟ [1] 78- پارهاى از آنها آموزش نديدههايى هستند كه كتاب [خدا] را جز خيالاتى خام نمىدانند [2] و فقط پيرو گمانند. 79- واى بر آنها كه به دست خويش كتاب را با تحريف مىنويسند و مىگويند از جانب خدا [نازل شده] است تا در برابر آن بهاى ناچيزى به چنگ آورند؛ واى بر آنها از آنچه دستانشان نوشته و واى بر آنها از آنچه به دست مىآورند. 80- [يهوديان] گفتند: آتش [دوزخ] جز چند روزى معين به ما نخواهد رسيد؛ بگو: مگر با خدا [چنين] پيمانى بستهايد كه خدا هم پيمان نشكند؟ يا چيزى را كه [بدرستى] نمىدانيد به خدا نسبت مىدهيد؟ 81- آرى، آنان كه مرتكب خطا شوند و آثار گناه سراسر وجودشان را فرا گيرد، جاودانه دوزخىاند. 82- ولى مؤمنان نيكوكار، جاودانه بهشتىاند. 83- [به ياد آريد] زمانى را كه از دودمان يعقوب پيمان گرفتيم كه: جز خدا را بندگى مكنيد؛ و نسبت به پدر و مادر، خويشاوندان، يتيمان و بينوايان نيكى كنيد و با مردم سخن نيكو بگوييد و به نماز بايستيد و زكات بدهيد؛ ولى جز اندكى از شما [3]، با حالت اعراض [از حق، از پيمان ما] روى برتافتيد. [1]- به آيه 7 طه (20) توجه فرماييد. [2]- اشاره به خيالات خامى است كه در آيات 80 و 111 بقره (2) و 18 مائده (5) آمده است. [3]- اين گروه قليل در آيه 159 اعراف (7) توصيف شدهاند.