84- و هنگامى كه از شما پيمان گرفتيم كه: [بيهوده] خون يكديگر را نريزيد و يكديگر را از سرزمين خود آواره نسازيد؛ سپس [به اين پيمان] اقرار كرديد در حالى كه [به درستى آن] گواهى مىداديد. 85- ولى [با اين عهد و اقرار] همين شما يكديگر را مىكشيد و گروهى از خودتان را از سرزمين خويش آواره مىكنيد، [در حالى كه] بر ضد آنها به گناه و تجاوز همداستان مىشويد؛ و اگر [تبعيد شدهها] در حال اسارت نزد شما آيند، [در برابر آزادىشان] غرامت مىدهيد، حال آنكه بيرون راندنشان [كه منجر به اسارتشان شده است، از آغاز] بر شما ناروا بود؛ چرا پارهاى از [احكام] كتاب [خدا] را مىپذيريد و برخى ديگر را انكار مىكنيد؟ سزاى هر كه از شما كه چنين كند، جز رسوايى در زندگى دنيا [1] نيست و روز رستاخيز هم به سختترين عذاب باز برده خواهند شد؛ و خدا از آنچه مىكنيد غافل نيست. 86- آنان كسانى هستند كه زندگانى دنيا را به [بهاى] آخرت خريدهاند، از اين روى عذابشان سبك نخواهد شد و [از هيچ سو] مورد يارى قرار نخواهند گرفت. 87- به موسى كتاب [تورات] را داديم و از پى او پيامبرانى [ديگر] فرستاديم و به عيسى فرزند مريم نشانههاى روشن داديم و او را توسط جبرئيل [2] نيرومند كرديم؛ چرا هر گاه پيامبرى پيامى خلاف پسند نفس شما آورد، گردن افراختيد؛ گروهى را دروغ پرداز شمرديد و گروهى را به قتل رسانديد؟ 88- گفتند: قلبهاى ما در پرده [3] است؛ [نه،] بلكه خدا آنها را به خاطر انكارشان نفرين كرده است و بندرت ايمان مىآورند. [1]- به زيرنويس آيه 101 يوسف (12) در مورد برابرى تكرار دو كلمه دنيا و آخرت در قرآن مراجعه فرماييد. [2]- روح القدس نام ديگر جبرئيل است؛ آيات 102 نحل (16) و 97 بقره (2) را با يكديگر مقايسه فرماييد. [3]- مشابه اين عذر را به بيان ديگر، همشهريان شعيب آوردند كه در نيمه اول آيه 91 هود (11) آمده است؛ و پاسخ همه اين عذر تراشان در آيه 138 آل عمران (3) آمده است.