ترجمه قرآن - طاهرى قزوينى، على اكبر

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على اكبر جلد : 1 صفحه : 180

26- به ياد آريد زمانى را كه در سرزمين [مكه‌]، گروهى اندك و تحت فشار و مقهور بوديد و ترس داشتيد از اينكه مردم [نااهل‌] شما را بربايند، و خدا شما را [در مدينه‌] پناه داد و به يارى خود نيرومند ساخت و از نعمتهاى پاكيزه روزيتان داد، بسا كه [نعمتش را] سپاس داريد [1].
27- اى مؤمنان، به خدا و پيامبر خيانت مكنيد و آگاهانه در امانات يكديگر خيانت نورزيد.
28- بدانيد كه اموال و فرزندانتان فقط [وسيله‌] آزمايشند [2]، و خداست كه پاداشى بزرگ در اختيار اوست.
29- اى مؤمنان، اگر از خدا پروا داشته باشيد، شما را بصيرت شناخت عطا خواهد كرد [3] و بديهاى شما را بزدايد [4] و ببخشد، كه خدا بخشايش عظيم دارد.
30- و آن هنگام [را به ياد آر] كه انكار ورزان [در دار الندوه مكه‌] دسيسه‌اى را عليه تو ساز مى‌كردند تا تو را بازداشت يا به قتل برسانند و يا [از مكه‌] اخراجت كنند [5]؛ آنان دسيسه كردند و خدا هم [با] دسيسه [آنها مقابله‌] كرد، كه خدا بهترين دسيسه گران است [6].
31- چون آيات ما بر آنها خوانده شود، گويند: شنيديم، ما هم اگر بخواهيم مثل آن را خواهيم گفت، اينها چيزى جز افسانه‌هاى كهن نيست.
32- و [به ياد آر] آن گاه كه گفتند: بار خدايا، اگر اين آيات براستى حق است و از جانب توست، سنگهايى از آسمان بر ما ببار و يا به عذابى دردناك گرفتارمان ساز [7].
33- ولى خدا بر آن نيست كه در حالى كه تو در ميان آنها [به هشدار و بشارت پرداخته‌] اى، مجازاتشان كند [8]؛ و در حال استغفار نيز خدا عذابشان نخواهد كرد.

[1]- قانون كلى آن را در نيمه اول آيه 55 نور (24) ملاحظه فرماييد.
[2]- با آيه 14 آل عمران (3) مقايسه فرماييد؛ ضمناً به آيات 55 و 56 مؤمنون (23) توجه فرماييد.
[3]- مفهوم اين بخش از آيه به بيان ديگر در آيات 69 عنكبوت (29)، 17 محمد (47) و 28 حديد (57) آمده است.
[4]- منظور گناهان صغيره است؛ به آيه 31 نساء (4) توجه فرماييد.
[5]- به آيه 40 توبه (9) توجه فرماييد.
[6]- به آيات 123 انعام (6) و 182 اعراف (7) توجه فرماييد.
[7]- درخواست مشابه اين مشركين مكه را در آيه 16 ص (38) ملاحظه فرماييد؛ ضمناً اقوام ديگر نيز مشابه همين درخواست را از پيامبرشان داشتند؛ اين درخواستها را در مورد قوم صالح در آيه 77 اعراف (7) و در مورد قوم نوح در آيه 32 هود (11) و در مورد قوم شعيب در آيه 187 شعراء (26) و در مورد قوم لوط در آيه 29 عنكبوت (29) و در مورد قوم هود در آيه 22 احقاف (46) ملاحظه فرماييد.
[8]- نويسنده «الاتقان» توضيح داده است كه كلمه عذاب در قرآن غالباً به معنى مجازات است؛ آيه 18 مائده (5) و بسيارى آيات ديگر مؤيد نظر اوست.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على اكبر جلد : 1 صفحه : 180

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست