79- فرعون گفت: هر جادوگر دانايى را نزد من آوريد. 80- چون جادوگران آمدند، موسى به آنها گفت: هر هنرى داريد عرضه كنيد. 81- و چون عرضه كردند [1]، موسى گفت: آنچه ارائه كرديد، جادوست، خدا باطلش خواهد كرد، كه خدا عمل تبهكاران را به سامان نمىآرد. 82- و خدا حق را به فرمان خويش استقرار مىبخشد، هر چند بزهكاران ناخشنود باشند. 83- هيچ كس به موسى ايمان نياورد، مگر افرادى از قوم خودش، [آن هم] در حال ترس از [آزار و] فتنه فرعون و سران [قوم] ش؛ كه فرعون در آن سرزمين، برترى خواه و در زمره گزافكاران بود. 84- موسى گفت: اى قوم من، اگر به خدا ايمان آوردهايد و تسليم فرمان او هستيد، [از فتنه فرعون نهراسيد و] به خدا توكل كنيد. 85- گفتند: تنها بر خدا توكل داريم؛ پروردگارا، ما را دستخوش فتنه ستمگران مگردان، 86- و به رحمت خود ما را از [آسيب] انكار ورزان نجات ده. 87- به موسى و برادرش وحى كرديم كه براى قوم خود در مصر خانههايى مقابل [و مجاور] يكديگر ترتيب دهيد (تا متمركز باشيد) و به نماز ايستيد؛ و مؤمنان را بشارت ده. 88- موسى گفت: پروردگارا، به فرعون و سران [قوم] ش زيور و اموالى در زندگى دنيا بخشيدهاى تا [بدان وسيله مردم را] از راه تو گمراه سازند؛ پروردگارا، اموال آنها را تباه گردان و [قساوت را] بر دلهاشان استحكام بخش [تا در برابر حق گشوده نشود و در سراشيب سقوط شتاب گيرند] زيرا آنان ايمان نمىآورند تا آنكه عذاب دردناك را ببينند [2]. [1]- به آيه 44 شعراء (26) توجه فرماييد. [2]- و بديهى است ايمان به هنگام عذاب بىنتيجه است؛ به آيات 90- 92 يونس (همين سوره) توجه فرماييد.