118- اگر پروردگار تو مىخواست، همه مردم را امتى واحد [و موحد] قرار مىداد [1]، و [لى بنا به ضرورت آزمايش [2]، فقط راه را نشان مىدهد [3]؛ از اين روى] پيوسته [در امر يكتاپرستى] اختلاف دارند، 119- مگر كسانى كه [در آزمايش روزگار، از شرك بپرهيزند و] خدا آنان را مورد رحمت [و هدايت] قرار دهد [4]؛ و براى همين [آزمايش] آفريدشان [تا معلوم شود كدام نيكوكارترند [5]، ولى اكثراً شرك زدهاند]؛ و سخن پروردگارت كه [گفت]: دوزخ را از تمامى جن و انس [ى كه از اختيار سوء استفاده كردند] انباشته خواهم كرد، قطعى است. 120- سرگذشت پيامبران را فراوان براى تو بازگو مىكنيم كه بدان وسيله دلت را ثبات [و آرامش] بخشيم و در اين [آيات] براى تو سخن حق، و براى مؤمنان اندرز و يادآورى آمده است. 121- به آنها كه ايمان نمىآورند بگو: هر چه در توان داريد به كار بريد؛ ما هم [روش خود را] عمل خواهيم كرد، 122- و منتظر باشيد؛ ما هم، در انتظار خواهيم ماند [تا معلوم شود آينده از آن كيست]. 123- اسرار آسمانها و زمين در اختيار خداست و همه امور به پيشگاه او بازگردانده مىشود، پس [تنها] او را بندگى كن و بر او توكل نما؛ كه پروردگار تو از آنچه مىكنيد غافل نيست. 12- سوره يوسف به نام خداى رحمان [و] رحيم 1- الف، لام، را [6]، اين آيات كتاب روشنگر است. 2- ما آن را قرآنى به زبان عربى [فصيح] نازل كرديم، بسا كه درك كنيد. 3- با اين قرآن كه بر تو وحى كرديم، به بهترين شيوه بر تو داستان مىگوييم، و مسلماً قبل از اين [وحى از آن] بىخبر بودى [7]. 4- [به ياد آر] آن گاه را كه يوسف به پدرش گفت: پدرم [8]، در خواب يازده ستاره و نيز خورشيد و ماه را ديدم كه در مقابل من ابراز فروتنى مىكنند [9]. [1]- براى روشنتر شدن آيه و توجيه افزوده، به آيه 9 نحل (16) توجه فرماييد؛ در مورد توجيه افزوده، به آيات 99 يونس (10) و 13 سجده (32) هم توجه فرماييد. [2]- براى توجيه افزوده، با آيه 48 مائده (5) وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ لكِنْ لِيَبْلُوَكُمْ فِي ما آتاكُمْ مقايسه فرماييد. [3]- إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبِيلَ إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً (3 انسان). [4]- براى روشنتر شدن، به آيه 53 يوسف (12) توجه فرماييد. [5]- به آيه 2 ملك (67) توجه فرماييد. [6]- به موجب آمار رشاد خليفه كه در ضميمه شماره يك ترجمه انگليسى قرآن خود آورده است، مجموع تكرار اين سه حرف در اين سوره برابر است با 2375 كه مضربى است از عدد 19 (تعداد حروف بسم اللَّه). [7]- براى توجيه ترجمه «غافل» به بىخبر، به نيمه اول آيات 49 هود (11) و 52 شورى (42) توجه فرماييد. [8]- اصل آن «يا ابى» است؛ در حالت ندا ياء متكلم را گاهى به تا تبديل مىكنند. [9]- در آيات 99 و 100 يوسف (همين سوره) به تعبير اين خواب اشاره شده است؛ و اين خواب بشارتى از آينده درخشان او بود، بشارتى كه در آيات 62- 64 يونس (10) به آن اشاره شده است.