28- خودت را در برابر كسانى كه بامداد و شبانگاه پروردگار خويش را [به نيايش] مىخوانند و خشنودى او را مىجويند، شكيبا كن و ديدگانت در هواى زيور زندگى دنيا، از آنان [به سوى توانگران] برنگردد [1]، و از كسى كه دلش را از ياد خويش غافل كردهايم [2] و پيرو هواى نفس خود شده و كارش زيادهروى است، اطاعت مكن. 29- بگو: سخن حق از جانب پروردگارتان [آمده] است؛ هر كه خواهد، ايمان آورد و هر كه خواهد، كفر ورزد [3]؛ براى ستمگران آتشى مهيا كردهايم كه سرا پردههايش آنها را از هر سو احاطه كرده است؛ اگر [براى تقاضاى آب] استغاثه كنند، با آبى همچون فلز گداخته كه چهرهها را تافته كند، به دادشان رسيده مىشود؛ بد آشاميدنى، و بد آرامشگاهى است. 30- [ولى] مؤمنان نيكوكار [بدانند كه] پاداش هيچ نيكوكارى را تباه نخواهيم كرد [4]. 31- باغهاى جاودان بهشت در انتظار آنهاست [و] از كنار [تختها] شان نهرها جارى است و در آنجا به دستوارههاى زرين آراسته مىشوند و جامههايى به رنگ سبز از ديباى ظريف و ستبر در بر دارند، در حالى كه بر تختها تكيه زدهاند؛ [اين بهشت] پاداش خوب و آرامشگاهى نيكوست [5]. 32- براى آنها [داستان] دو مرد را مَثَل بزن كه به يكى از آنها دو باغ انگور داديم كه اطراف آن درختان خرما و ميان آنها كشتزار پديد آورده بوديم. 33- هر دو بوستان بدون نقص [و آفت] به بار مىنشست، و ميان آنها نهرى روان كرده بوديم؛ 34- و ثمرات [آن] در اختيارش بود؛ از اين روى ضمن محاوره به معاشر خود گفت: من به لحاظ مال و فرزندان نسبت به تو فزونى دارم [6]. [1]- مفهوم اين قسمت از آيه به بيان ديگر در آيه 52 انعام (6) آمده است؛ آيات 1- 10 عبس (80) نيز در همين رابطه است. [2]- به نيمه دوم آيه 5 صف (61) توجه فرماييد. [3]- مفهوم اين قسمت از آيه به بيان ديگر در آيه 3 انسان (76) آمده است؛ در اين رابطه به نيمه دوم آيه 12 لقمان (31) هم توجه فرماييد. [4]- مفهوم اين آيه به بيان ديگر در آيات 171 آل عمران (3) و 60 رحمن (55) آمده است. [5]- به آيه 17 سجده (32) توجه فرماييد. [6]- پاسخ اين گفتار جاهلانه در آيات 55 و 56 مؤمنون (23) و 116 آل عمران (3) آمده است.