6- براى انكارورزان يكسان است كه هشدارشان بدهى يا ندهى، ايمان نمىآورند. [1] 7- خدا بر قلبها و گوشهاى آنان مهر [غفلت] نهاده [2]، و بر ديدههاى آنان پردهاى است و عذابى بزرگ (در انتظار) دارند. 8- بعضى از مردم [با دورويى] مىگويند: به خدا و روز واپسين باور دارم، در حالى كه باور ندارند. 9- [به پندار خود] خدا و افراد با ايمان را فريب مىدهند؛ و حال آنكه تنها خود را مىفريبند و نمىفهمند. 10- در دلهاى آنان بيمارى [نفاق و عناد] جاى گرفته است، در نتيجه خدا بر بيماريشان افزود [3]؛ و به كيفر دروغ پردازىشان عذابى دردناك [در انتظار] دارند. 11- هنگامى كه به آنها گفته شود: در زمين تبهكارى نكنيد، مىگويند: ما درستكاريم! 12- آگاه باشيد كه آنها تبهكارند، ولى نمىفهمند. 13- و چون به آنها گفته شود: شما نيز مثل مردم [واقعبين] ايمان آوريد، مىگويند: آيا همچون سبكسران ايمان آوريم؟ آگاه باشيد كه آنها خود سبكسر و بيخردند، ولى نمىدانند. 14- وقتى كه افراد با ايمان را ملاقات مىكنند، مىگويند: [ما هم] ايمان آوردهايم، و چون با شياطين [و رؤساى شيطان صفت] خويش [4] به خلوت نشينند، گويند: ما با شما هستيم و تنها [آنها را] استهزاء مىكنيم [5]. 15- خدا تمسخرشان [را تلافى] مىكند و آنها را در طغيانشان سرگشته باقى نگاه مىدارد. 16- آنان كسانى هستند كه گمراهى را به [بهاى] هدايت خريدهاند، از اين رو سوداى آنان سودى نداشت و راه يافته هم نبودند. [1]- به آيات 96 و 97 يونس (10) توجه فرماييد. [2]- معنى و مفهوم اين آيه را بايد با توجه به آيات 107 و 108 نحل (16)، 23 جاثيه (45)، 3 منافقون (63) در نظر گرفت. [3]- همين معنى و مفهوم را به صورت روشنتر در آيه 5 صف (61) فَلَمَّا زاغُوا أَزاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ ملاحظه فرماييد. [4]- نمونه و مصداق آن را در آيه 76 بقره (همين سوره) ملاحظه فرماييد. [5]- مورد مشابه را در آيه 56 توبه (9) ملاحظه فرماييد.