47- عذاب را به شتاب از تو مىخواهند، با آنكه خدا هرگز وعده خويش را تخلف نخواهد كرد [1]؛ و يك روز نزد پروردگار تو با هزار سال كه شما مىشماريد، يكسان است. 48- چه بسيار شهرها كه به [اهل] آن مهلت دادم، در حالى كه ستم پيشه بودند، آن گاه گرفتارشان كردم؛ و سرانجام در پيشگاه من است. 49- بگو: اى مردم، من براى شما فقط هشدار دهندهاى آشكارم. 50- [آگاه باشيد] كه مؤمنان نيكوكار، آمرزش و روزى بزرگوارانه دارند. 51- و آنان كه در برابر آيات ما جبهه گرفتند [2]، دوزخىاند. 52- قبل از تو رسول و پيامبرى نفرستاديم، مگر اينكه وقتى آرزو [ى موفقيت] مىكرد، شيطان [با القاى شبهه در مردم] [3] در آرزوى وى [مانع] مىافكند؛ اما خدا القاى دسيسه شيطان را از ميان مىبرد، و آيات خويش را استحكام مىبخشد؛ و خدا دانايى فرزانه است، 53- تا آنچه را شيطان القا كرد براى بيمار دلان و سخت دلان وسيله آزمون قرار دهد، البته ستم پيشگان در ستيزهاى بىپايان قرار دارند، 54- و نيز هدف اين بود كه اهل دانش [با وجود القائات شياطين] تشخيص دهند كه گفتار پيامبران [كلام] حقى است از جانب پروردگار تو و به آن بگروند و قلبهاشان در برابر آن فروتن گردد؛ و بىگمان خدا راهنماى باور داران به راه راست است. 55- انكار ورزان پيوسته در مورد قرآن ترديد دارند تا آن گاه كه رستاخيز ناگهان فرا رسد، يا به عذاب روزى بىفردا [4] گرفتار آيند. [1]- به آيه 32 انفال (8) و 16 ص (38) توجه فرماييد. [2]- به آيات 5 انبياء (21)، 4 و 5 فرقان (25) و 43 سبأ (34) توجه فرماييد. [3]- براى توجيه افزوده، به آيات 112 انعام (6) و 26 فصلت (41) توجه فرماييد. [4]- تفسير روح المعانى احتمال داده كه منظور روز مرگ است كه براى محتضر فردايى وجود ندارد؛ در مورد عذاب روز مرگ ستمگران، به آيات 93 انعام (6)، 50 انفال (8) و 27 محمد (47) توجه فرماييد.