56- در آن روز، فرمانروايى خاص خداست، ميانشان داورى مىكند؛ آن گاه مؤمنان نيكوكار در باغهاى پر نعمت بهشت مستقر خواهند شد. 57- و كسانى كه انكار ورزيدند و آيات ما را دروغ شمردند، عذابى ذلتبار در انتظار خواهند داشت. 58- و كسانى كه در راه خدا هجرت كردند، آن گاه كشته شدند يا مرگشان فرا رسيد، خدا از روزى نيكو برخوردارشان مىگرداند، كه خدا بهترين روزى دهنده است [1]. 59- مسلماً آنان را در محل دلخواهشان مستقر گرداند، و براستى خدا دانايى است دير كيفر. 60- [حكم خدا] اين است، و هر كه متناسب با تعدى كه به او شده است [طرف خود را] مجازات كند و مورد ستم [بيشترى] قرار گيرد، قطعاً خدا يارىاش خواهد كرد؛ و خدا گذشت كنندهاى آمرزگار است. 61- اين [يارى] از آن جهت است كه خدا [همه چيز را دگرگون مىكند، همان گونه كه] شب را در روز مىكشاند و روز را در شب، و از آن جهت كه خدا شنوا و بيناست. 62- [و نيز] بدان سبب است كه خدا حق است و هر چه به جاى او [به نيايش] خوانند، باطل [2]؛ و اينكه خداست كه والا و بزرگ است. 63- آيا توجه نكردهاى كه خدا از آسمان باران مىفرستد و زمين سرسبز مىگردد؟ البته خدا باريك بين و آگاه است. 64- هر چه در آسمانها و زمين است متعلق به اوست؛ و براستى خدا بىنياز و شايسته ستايش است. [1]- مفهوم آيه به بيان ديگر در نيمه دوم آيه 100 نساء (4) آمده است. [2]- به آيه 48 نساء (4) توجه فرماييد.