40- تا اگر جادوگران پيروز شدند، همه از آنها پيروى كنيم. 41- و چون جادوگران آمدند، به فرعون گفتند: اگر ما پيروز شديم، آيا پاداشى خواهيم داشت؟ 42- گفت: آرى، و در آن صورت از مقربان [دربارم] خواهيد بود. 43- موسى به جادوگران گفت: هر هنرى داريد عرضه كنيد. 44- ريسمانها و چوبهاى خود را انداختند و گفتند: قسم به عزت فرعون كه ما پيروزيم. 45- موسى نيز چوبدست خود را انداخت، ناگهان [اژدهايى شد و] [1] ساختههاى دروغين آنها را بلعيد. 46- جادوگران [بىاختيار] به سجده درافتادند؛ 47- گفتند: به پروردگار جهانيان ايمان آورديم، 48- پروردگار موسى و هارون. 49- [فرعون] گفت: چگونه قبل از آنكه اجازه دهم به او ايمان آورديد؟ بىترديد او بزرگ شماست كه شما را جادو آموخته است؛ بزودى [نتيجه كارتان را] خواهيد ديد؛ دست و پاى شما را به عكس يكديگر قطع مىكنم و همه شما را به دار مىآويزم. 50- گفتند: مسئلهاى نيست، به پيشگاه پروردگارمان باز مىگرديم [2]. 51- اميدوارم پروردگارمان خطاى ما را ببخشد كه ما نخستين كسانى هستيم كه ايمان آورديم. 52- به موسى وحى كرديم كه: بندگان مرا شبانه راهى كن، زيرا شما مورد تعقيب قرار خواهيد گرفت [3]. 53- فرعون مأمورانى به شهرها فرستاد؛ 54- [و پيام داد كه] اينها گروهىاند كند، 55- و ما را به خشم آوردهاند، 56- و ما همگى آماده پيكاريم. 57- و [لى] ما فرعونيان را از باغها و چشمهسارها اخراج كرديم، 58- و از گنجها و اقامتگاههاى اشرافى، 59- [خواست ما] اين گونه بود؛ و همه را به دودمان يعقوب به ميراث داديم. 60- [سپاهيان فرعون] به هنگام بر آمدن آفتاب از پى آنها تاختند. [1]- براى توجيه افزوده، به آيه 31 قصص (28) توجه فرماييد. [2]- دنباله كلام ساحران متنبه شده را در آيه 72 طه (20) ملاحظه فرماييد. [3]- ضمن اين دستور كه در اينجا به اختصار بيان شده، خدا مژده فرج و گشايشى نيز داده است كه در آيات 23- 31 دخان (44) تصريح شده است.