61- چون دو گروه يكديگر را مشاهده كردند، ياران موسى گفتند: به دام افتاديم. 62- [موسى] گفت: هرگز، پروردگار من با من است [1] و مرا هدايت خواهد كرد. 63- سپس به موسى وحى كرديم كه: چوبدست خود را به رود [نيل] بزن؛ آن گاه از هم شكاف برداشت و هر پارهاى چون كوهى عظيم شد. 64- و فرعونيان را به آنجا كشانديم [و به دام انداختيم]. 65- و موسى را با همه همراهانش نجات داديم. 66- آن گاه ديگران را غرق كرديم. 67- براستى در اين [مورد] نشانهاى است [از تدبير خدا]، و [لى] بيشترشان سر ايمان نداشتند. 68- و بىگمان پروردگار تو فرادست و مهربان است. 69- داستان ابراهيم را بر آنها بازگو. 70- هنگامى كه به پدر و قومش گفت: چه چيز را بندگى مىكنيد؟ 71- گفتند: بتهايى را بندگى مىكنيم كه پيوسته سر بر آستانشان داريم. 72- گفت: آيا وقتى آنها را [به نيايش] مىخوانيد، آواى شما را مىشنوند؟ 73- يا سود و زيانى براى شما دارند؟ 74- گفتند: [نه] ولى ديديم كه پدران ما بر اين شيوه بودند. 75- گفت: آيا توجه كردهايد كه آنچه را كه شما و نياكانتان بندگى مىكرديد، 76- گفت: آيا توجه كردهايد كه آنچه را كه شما و نياكانتان بندگى مىكرديد، 77- همه دشمن منند؟ مگر پروردگار جهانيان 78- كه مرا آفريده و هدايتم كرده است 79- و طعام و آشاميدنىام از [لطف] اوست، 80- و چون بيمار شوم، شفا مىبخشد، 81- و آن كه مرا مىميراند، سپس زندگى [دوباره] مىبخشد؛ 82- و آن كه چشم اميد از او دارم كه در روز جزا لغزشم را ببخشايد. 83- پروردگارا، مرا فرزانگى بخش و به شايستگان ملحق ساز، [1]- به آيه 46 طه (20) توجه فرماييد.