36- چون موسى معجزات روشن ما را بر آنها عرضه كرد، گفتند: اين جز جادويى به هم بافته نيست و اين [ادعاى توحيد] را از نياكانمان نشنيدهايم. 37- موسى گفت: پروردگارا من به [حال] كسى كه [برنامه] هدايت را از جانب او عرضه مىكند و كسى كه آسايش آخرت را دارد، آگاهتر است؛ براستى ستمگران رستگار نخواهند شد. 38- فرعون گفت: اى سران [قوم]، براى شما معبودى جز خودم نمىشناسم؛ و اى هامان، براى من در كوره آجر بزن و بنايى بلند بساز شايد به معبود موسى پى ببرم؛ با آنكه او را دروغ پرداز مىپندارم. 39- فرعون و سپاهيانش بناحق در آن سرزمين سرورى مىخواستند و تصور مىكردند كه به پيشگاه ما بازگردانده نخواهند شد. 40- او و سپاهيانش را گرفتيم و آنها را به دريا افكنديم؛ ببين سرانجام ستمگران چگونه بود. 41- و آنان را [با دادن مهلت و امكانات و آزمايش] پيشوايانى گردانديم كه [پيروان خود را] به آتش دوزخ فرا مىخواندند [1]، و روز رستاخيز مورد يارى قرار نخواهند گرفت. 42- در اين جهان از پى آنها نفرين فرستاديم؛ و روز رستاخيز زشت منظر خواهند بود [2]. 43- پس از هلاك نسلهاى پيشين [3]، به موسى كتاب داديم كه بصيرت و هدايت و رحمتى بود، بسا كه پند پذيرند. [1]- به آيه 98 هود (11) توجه فرماييد. [2]- به آيه 60 زمر (39) توجه فرماييد. [3]- به آيه 44 يونس (10) توجه فرماييد.