15- نوح و كسانى را كه در كشتى [اش] بودند نجات داديم و داستانشان را عبرتى براى جهانيان قرار داديم [1]. 16- و ابراهيم را [نيز فرستاديم] آن گاه كه به قومش گفت: خداى را بندگى كنيد و از او پروا داشته باشيد؛ اگر بدانيد اين به نفع شماست. 17- به جاى خداى بتهايى را بندگى مىكنيد و [از خود] دروغ مىسازيد؛ افرادى كه به جاى خدا [آنها را] بندگى مىكنيد، قادر به تأمين روزى شما نيستند؛ روزى خود را از خدا بخواهيد و او را بندگى كنيد و [نعمتش را] سپاس داريد [2]، كه به پيشگاه او بازگردانده مىشويد [3]. 18- اگر [مرا] دروغ پرداز مىشمريد، امتهاى قبل از شما نيز [پيامبرانشان را] دروغ پرداز شمردند، و پيامبر وظيفهاى جز ابلاغ آشكار ندارد. 19- آيا توجه نكردهاند كه چگونه خدا آفرينش را آغاز مىكند و سپس باز مىآرد؟ مسلماً اين كار بر خدا آسان است [4]. 20- بگو: جهانگردى كنيد و ببينيد كه چگونه آفرينش را آغاز كرده است؛ سپس خدا آفرينش آخرت را [به همين گونه] پديد مىآرد؛ البته خدا بر هر كارى تواناست. 21- هر كه را بخواهد، عذاب مىكند و بر هر كه بخواهد، رحمت مىآورد؛ و [همه] به پيشگاه او بازگشت داده مىشويد. 22- شما در زمين و آسمان [خداى را] به تنگ نمىآوريد [5] و در برابر خدا هيچ كارساز و ياورى نخواهيد داشت. 23- آنها كه آيات خدا و لقاى او را انكار كردند، از رحمت من نوميدند و عذابى دردناك [در انتظار] دارند. [1]- به آيه 12 حاقه (69) توجه فرماييد. [2]- به آيه 7 ابراهيم (14) توجه فرماييد. [3]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيه 73 نحل (16) آمده است. [4]- به آيه 62 واقعه (56) و 79 يس (36) توجه فرماييد. [5]- براى توجيه افزوده، به آيه 2 توبه (9) توجه فرماييد.