154- شما را چه مىشود!؟ چگونه داورى مىكنيد؟! 155- آيا پند نمىپذيريد؟ 156- مگر دليلى روشن هم داريد؟ 157- اگر راست مىگوييد، مداركتان را بياوريد. 158- ميان خدا و جنها [1] خويشاوندى قائل شدهاند، در حالى كه جنيان بخوبى آگاهند كه [براى بازخواست] احضار خواهند شد. 159- خدا از توصيف [جاهلانه] آنان مبراست. 160- [همه گزافه مىگويند] مگر بندگان اخلاص يافته خدا. 161- شما و آنچه [به باطل] مىپرستيد، 162- هرگز نمىتوانيد كسى را مفتون [عقايد] خويش كنيد، 163- مگر كسى را كه [به دليل ظلمش] به آتش دوزخ درآيد. 164- هر يك از ما [فرشتگان، در پيشگاه خدا] مقامى مشخص دارد، 165- و ماييم كه [در مقام بندگىاش] صف زدهايم، 166- و ماييم كه تسبيح گو هستيم. 167- [مشركان مكه] با قاطعيت مىگفتند: 168- اگر كتب آسمانى [رسولان] پيشين را داشتيم، 169- مطمئناً بندگان اخلاص يافته خدا مىشديم. 170- ولى قرآن را انكار كردند و بزودى [نتيجه كجروى خويش را] خواهند دانست. 171- فرمان ما در مورد بندگان [ويژه] خود كه به پيامبرى گسيل مىداديم، از قبل صادر شده است [2]، 172- كه آنها [از جانب ما] [3] يارى خواهند شد. 173- و براستى سپاه ما پيروزند. 174- پس چند صباحى از انكار ورزان روى برتاب، 175- و [لجاج آنان را] ببين كه آنها هم [ثمره رفتار خود را] خواهند ديد. 176- چرا عذاب ما را به شتاب مىخواهند [4]؟ 177- آن گاه كه [قهر خدا] پيرامون هشدار داده شدگان فرود آيد، بامداد بدى دارند. 178- چند صباحى از آنها روى برتاب، 179- و [لجاج آنان را] ببين كه آنها هم [ثمره رفتار خود را] خواهند ديد. 180- پروردگار فرادست تو از توصيف [جاهلانه] آنان مبراست، 181- سلام بر پيامبران؛ 182- و ستايش خاص خداست، پروردگار جهانيان. [1]- به زيرنويس آيه 130 انعام (6) توجه فرماييد. [2]- به آيه 51 غافر (40) توجه فرماييد. [3]- براى توجيه افزوده و چگونگى آن، به بخش پايانى آيه 47 روم (30) توجه فرماييد. [4]- به آيات 16 ص (38) و 6 رعد (13) توجه فرماييد.