38- سوره ص به نام خداى رحمان [و] رحيم 1- صاد [1]، سوگند به قرآن پند آموز [كه محمد پيامبر راستين خداست]، 2- ولى انكار ورزان گرفتار تعصب و ستيزند [2]. 3- چه بسيار مردم روزگاران را قبل از آنان هلاك كرديم كه به فرياد آمدند [3] و [آن هنگام] هنگام گريز نبود [4]. 4- انكار ورزان از اينكه هشدار دهندهاى از ميان خودشان به سراغشان آمده است، ابراز شگفتى كردند و گفتند: اين جادوگرى است دروغ پرداز، 5- چگونه معبودها [ى مختلف] را، معبود يگانهاى قرار داده است؟ داستان عجيبى است! 6- سرانشان به پا خاستند [و به يكديگر گفتند] كه برويد و براى [حفظ] معبودهاى خود ايستادگى كنيد؛ برنامه مطلوب همين است. 7- نظريه توحيد را در آيين اخير [5] هم نشنيدهايم؛ اين دروغى بيش نيست. 8- چگونه از ميان همه ما، تنها بر او وحى نازل شده است [6]؟ ولى آنها در [اصلِ] وحى من ترديد دارند؛ بلكه هنوز عذاب مرا نچشيدهاند. 9- مگر خزاين رحمت پروردگار فرادست و بخشندهات در اختيار آنهاست [كه به ميل آنها واگذار شود]؟ 10- يا فرمانروايى آسمانها و زمين و ما بين آنها را دارند؟ [اگر چنين است] با وسايل [و امكانات خود به آسمان] صعود كنند [و مانع وحى شوند]. 11- [گروه كفارى كه] آنجا [موضع گرفته] سپاهكى است ورشكسته، از جمله ساير گروهها [ى مخالف پيامبران] [7]. 12- قبل از آنها هم قوم نوح و عاد و فرعون كه سپاهى نيرومند داشت، [پيامبرانشان را] دروغ پرداز شمردند، 13- و نيز اقوام ثمود [8] و لوط و اهالى «ايكه» [9] كه گروهها [ى مخالف] بودند. 14- هر يك [از اين گروهها] پيامبران [خود] را دروغ پرداز شمردند و كيفر من [در مورد آنان] محقق شد. 15- فقط يك بانگ سخت [و مرگبار] را انتظار مىبرند كه بازگشت ندارد. 16- [با تمسخر] مىگفتند: پروردگارا، قبل از [فرا رسيدن] روز حساب، بهره [عذاب] ما را به شتاب بده [10]. [1]- به زيرنويس آيه 1 اعراف (7) در مورد روابط رياضى حرف «ص» مراجعه فرماييد. [2]- به آيات 206 بقره (2) و 8 منافقون (63) توجه فرماييد. [3]- به آيه 44 يونس (10) توجه فرماييد. [4]- براى روشنتر شدن آيه، به آيات 84 و 85 غافر (40) توجه فرماييد و مصداق آن را در آيات 90 و 91 يونس (10) ملاحظه فرماييد. [5]- منظور آيين مسيحيت است. [6]- پاسخ اين ادعا را علاوه بر آيه بعدى، در آيه 124 انعام (6) ملاحظه فرماييد. [7]- به دو آيه متوالى بعدى (12 و 13 ص) توجه فرماييد. [8]- به زيرنويس آيه 141 شعراء (26) مراجعه فرماييد. [9]- مردم ايكه نيز قوم شعيب بودند؛ به زيرنويس آيه 78 حجر (15) توجه فرماييد. [10]- پاسخ گفتار جاهلانه آنها در آيات 18 شورى (42) و 50 و 51 يونس (10) آمده است؛ ضمناً درخواست مشابه اين مشركين مكه را در آيه 32 انفال (8) ملاحظه و به زيرنويس آن توجه فرماييد.