responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على اكبر    جلد : 1  صفحه : 455


27- آسمان و زمين و ما بين آنها را بيهوده نيافريده‌ايم؛ اين گمان انكار ورزان است [1]؛ واى بر انكار ورزان از آتش [دوزخ‌].
28- مگر ممكن است با مؤمنان نيكوكار مثل تبهكاران در زمين رفتار كنيم؟ يا پرهيزكاران را مانند بزهكاران به حساب آوريم [2]؟
29- كتابى است مبارك كه بر تو نازل كرده‌ايم تا در آياتش تدبر كنند و خردمندان پند پذيرند.
30- و سليمان را به داود بخشيديم؛ نيكو بنده‌اى بود؛ همواره [به درگاه ما] باز مى‌گشت.
31- [به ياد آر] آن گاه كه عصرگاهان اسبانى تيز تك بر او عرضه شد،
32- و گفت: من اين اسبان را به خاطر [نعمت‌] پروردگارم سخت دوست مى‌دارم [3]، [مسابقه اسبان را نگاه مى‌كرد] تا در پرده [گرد و غبار] از نظرش پنهان شدند.
33- [گفت: بار ديگر] آنها را نزد من بازگردانيد، آن گاه [با توجه و ياد خدا] شروع كرد به دست كشيدن به ساقها و گردنها [ى اسبان‌] [4]
34- سليمان را [به بيمارى‌] مبتلا ساختيم و [او را] به صورت جسدى بر تختش افكنديم [تا خودش را گم نكند و متوجه شود كه همه قدرت و عظمتش وابسته به يك دم است، آنهم هيچ است‌]، آن گاه [استغفار كرد و به پيشگاه خدا] بازگشت؛
35- گفت: پروردگارا، مرا بيامرز و حكومتى به من ارزانى دار كه پس از من بى‌نظير باشد، كه بخشاينده تويى، تو.
36- آن گاه باد را در خدمتش گماشتيم كه هر جا آهنگ مى‌كرد، به فرمان او به آرامى روان مى‌شد [5]،
37- و از ديوان [نيز] هر بنا و غواصى [را].
38- و گروه ديگرى [از آنها] را دست و پا بسته در بند [تحت سلطه او قرار داديم‌].
39- [و به او گفتيم:] اين [امكانات‌] بخشش بى‌دريغ ماست، به هر كه خواهى ببخش و از هر كه خواهى بازدار.
40- سليمان نزد ما تقرب و بازگشت نيكو داشت.
41- و بنده ما ايوب را به ياد آر، آن گاه كه پروردگارش را ندا داد كه شيطان [6] مرا به رنج و درد [7] افكنده است.
42- [و به او وحى كرديم:] پاى خويش را به زمين بكوب [تا چشمه‌اى پديد آيد]، اين هم چشمه‌سارى براى شستشو است [با آب‌] سرد و آشاميدنى.

[1]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيه 115 مؤمنون (23) آمده است.
[2]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيات 18 سجده (32)، 21 جاثيه (45)، 20 حشر (59) و 35 قلم (68) آمده است.
[3]- سليمان بر حسب عادت و همانگونه كه بايد، در برابر هر نعمتى به ياد پروردگارش مى‌افتاد و شكر نعمت او را به جاى مى‌آورد؛ به آيات 15 و 19 و 40 نمل (27) توجه فرماييد.
[4]- دو آيه 32 و 33 را مفسران به شكلهاى مختلفى تفسير كرده‌اند؛ آنچه در اينجا آورده‌ايم با نظرى كه تفسيرهاى نمونه و نور داده‌اند و نيز با آنچه محى الدين درويش در كتاب اعراب قرآن ذيل اين آيه آورده است، هماهنگى دارد؛ و اللَّه اعلم.
[5]- سرعت اين باد را در بخش اول آيه 12 سبأ (34) ملاحظه فرماييد.
[6]- از نظر درك بهتر نقش شيطان، به طور مثال به آيه 15 قصص (28) توجه فرماييد.
[7]- از نظر معنى و مفهوم عذاب در اينجا با آيه 83 انبياء (21) مقايسه فرماييد.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على اكبر    جلد : 1  صفحه : 455
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست