22- آيا كسى كه دلش را خدا پذيراى تسليم [در برابر خود] كرده و برخوردار از نور [هدايتى] از جانب پروردگارش مىباشد [همچون سخت دلان سرگشته است]؟ واى بر سخت دلان در برابر ذكر خدا [1]؛ آنان در گمراهى آشكارند. 23- خدا بهترين سخن را به صورت كتابى- كه [از نظر بلاغت] همگون است و [مفاهيم حكيمانهاش] مكرر آمده- نازل كرده است. پوست بدن خدا ترسان از [هشدارهاى] آن موىخيز مىشود، آن گاه پوست و دلهاشان به ياد خدا آرام گيرد. اين هدايت خداست كه هر كه را خواهد، بدان راه نمايد، [2] و هر كه را خدا گمراه كند [3]، هيچ راهنمايى نخواهد داشت. 24- آيا كسى كه در روز رستاخيز چهره خويش را ناگزير، سپر سختى عذاب خواهد كرد [همچون كسى است كه ايمن از آن بليه است] [4]؟ و به ستمگران گفته مىشود: كيفر دستاوردتان را بچشيد. 25- پيشينيان آنها نيز [حق را] دروغ شمردند و از جايى كه فكر نمىكردند، عذاب دامنگيرشان شد. 26- و خدا هم در زندگى دنيا رسوايى را به آنها چشانيد؛ و كاش مىدانستند كه عذاب آخرت سختتر است. 27- در اين قرآن از هر [گونه] مثلى براى مردم آوردهايم [5]، بسا كه پند پذيرند، 28- قرآنى عربى [نازل كرديم] بدون هيچ نقص، بسا كه [تحت تعليماتش] پرهيزكار شوند. 29- خدا [براى مقايسه شرك و توحيد] مردى را به مثل آورده است كه چند ارباب ناهماهنگ در [حاكميت بر] او شريك باشند، در مقايسه با مردى كه زير فرمان يك تن باشد؛ آيا اين دو از نظر موقعيت يكسانند؟! [6] ستايش خاص خداست، ولى بيشترشان نمىدانند. 30- [در برخورد شرك و توحيد، حتى از مرگ هم نهراسيد] تو مىميرى و آنها هم خواهند مرد. 31- [ولى اگر شرك زده شديد] در روز رستاخيز نزد پروردگارتان با يكديگر به مخاصمه خواهيد پرداخت [7]. [1]- توصيف وضع افرادى كه مقابل آنها هستند، در آيه 28 رعد (13) آمده است. [2]- به آيه 16 مائده (5) توجه فرماييد. [3]- به آيه 27 ابراهيم (14) وَ يُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمِينَ توجه فرماييد. [4]- به آيات 22- 25 قيامت (75) توجه فرماييد. [5]- بعضى از مثلهاى قرآن را در آيات 261 بقره (2)، 24 يونس (10)، 41 عنكبوت (29)، 20 حديد (57) و 5 جمعه (62) ملاحظه فرماييد. [6]- نتيجه اين مثال همان برهان عقلى است كه در آيه 22 انبياء (21) آمده است. [7]- به آيات 166 و 167 بقره (2) و 67 و 68 احزاب (33) و 27- 33 صافات (37) توجه فرماييد.