10- هرگز اموال و فرزندان انكارورزان، در برابر [عذاب] خدا به هيچ وجه به حالشان سودمند نخواهد بود؛ آنها خود، سوخت آتش [دوزخ] اند [1]. 11- [شيوه آنان] همچون شيوه فرعونيان و پيشينيان است كه آيات ما را دروغ شمردند و خدا هم آنها را به [كيفر] گناهانشان گرفت؛ و خدا سخت كيفر است. 12- به انكارورزان بگو: بزودى در هم شكسته خواهيد شد و به دوزخ كه بد قرارگاهى است احضار [2] خواهيد شد. 13- مسلماً در آن دو گروه كه [در ميدان جنگ بدر] روبرو شدند براى شما نشانهاى [از لطف خدا] بود؛ گروهى در راه خدا مىجنگيدند و گروه ديگر كفرورزان بودند كه مؤمنان را به چشم، دو برابر خويش مشاهده مىكردند [3] [به گونهاى كه از وحشت متزلزل شدند و همين عامل شكست آنها شد]؛ خدا هر كه را بخواهد [و شايسته ببيند]، به يارى خويش نيرومند خواهد كرد، براستى در اين [داستان] براى اهل بصيرت عبرتى است. 14- عشق به تمايلات نفس، در مورد زن و فرزند و كيسههاى انباشته از زر و مركبهاى ممتاز [4] و دامها و كشتزار [ها]، در نظر مردم آراسته شده است [تا وسيلهاى براى آزمايش باشد] [5]، اين [ها] برخوردارى [گذراى] زندگى دنياست؛ و خداست كه بازگشت نيكو تنها نزد اوست. 15- بگو: آيا شما را به بهتر از اين [ها] آگاه كنم؟ پرهيزكاران نزد پروردگارشان باغهايى از بهشت دارند كه نهرها در دامن آن جارى است و در آنجا با همسران پاك [و زيبا] [6] و خشنودى خدا، جاودانه به سر برند؛ و خدا به [حال] بندگان بيناست. [1]- پاسخ گفتار جاهلانه آنهاست كه در آيات 36 كهف (18) و 35 سبأ [34] آمده است. [2]- براى توجيه ترجمه «حشر» به بخش پايانى آيه 61 قصص (28) توجه فرماييد. [3]- به زيرنويس آيه 44 انفال (8) توجه فرماييد. [4]- معنى تحت اللفظ آن «اسبهاى نشان كرده شده» است. [5]- براى توجيه افزوده، با آيات 7 كهف (18) و 28 انفال (8) مقايسه فرماييد. [6]- اوصاف اين همسران را در آيات 48 صافات (37)، 22 و 23 واقعه (56) و 33 نبأ (78) ملاحظه فرماييد.