7- با ديدگان فرو افتاده [از وحشت] از گورها خارج شوند [1] گويى ملخهايى پراكندهاند [2]، 8- به سوى منادى [محشر] شتابانند [3]، و انكار ورزان مىگويند: اين، روز دشوارى است. 9- قبل از آنان هم قوم نوح به تكذيب پرداختند و بنده ما را دروغ پرداز شمردند و گفتند ديوانه و جن زده است. 10- آن گاه پروردگارش را ندا داد كه: مغلوب شدهام [از آنان] انتقام بگير. 11- ما نيز درهاى آسمان را براى [ريزش] رگبارى سيل آسا گشوديم. 12- و از زمين هم چشمهها جارى ساختيم و آب [ها] براى طوفانى كه مقدر شده بود، به هم پيوست. 13- و نوح را بر [كشتى] ساخته و پرداخته [4] از تختهها و ميخها سوار كرديم، 14- كه زير نظر ما حركت مىكرد؛ براى پاداش به كسى كه مورد انكار قرار گرفت. 15- و آن [عقوبت و نجات] را [5] نشانهاى [از قدرت خود] بر جاى گذاشتيم؛ آيا پند پذيرى هست؟ 16- [ديديد كه] عذاب و هشدار من چگونه بود؟ 17- قرآن را براى پند گرفتن آسان ساختيم؛ آيا پند پذيرى هست؟ 18- قوم عاد نيز [پيامبر خود را] دروغ پرداز شمردند، [ديديد كه] عذاب و هشدار من چگونه بود؟ 19- تندبادى سرد و سخت را در روزى [6] شوم و پر دوام بر آنان فرستاديم، 20- كه مردم را از جاى مىكند، گويى تنههاى درختان ريشه كن شده خرما بودند. 21- [ديديد كه] عذاب و هشدار من چگونه بود؟ 22- قرآن را براى پند گرفتن آسان ساختيم، آيا پند پذيرى هست؟ 23- قوم ثمود [7] نيز هشدار دهندگان را دروغ پرداز شمردند. 24- و گفتند: آيا [سزاوار است] بشرى از ميان خودمان را پيروى كنيم؟ در آن صورت در گمراهى و سردرگمى خواهيم بود [8]. 25- چگونه از ميان همه ما، كلام خدا تنها بر او القا شده است [9]؟ نه، بلكه او دروغ پردازى است خود پسند. 26- فردا [10] خواهند دانست كه دروغ پرداز خودپسند كيست؟ 27- براى آزمايش آنها ماده شترى [كه درخواست كردهاند] خواهيم فرستاد [11]، مراقب [رفتار] شان باش و [بر آزارشان] شكيبايى كن. [1]- مفهوم عبارت به بيان ديگر در آيات 43 و 44 معارج (70) آمده است. [2]- به بيان ديگر در آيه 4 قارعه (101) آمده است. [3]- وضع و حالشان را در آيه 43 ابراهيم (14) ملاحظه فرماييد. [4]- در آيه به «كشتى» تصريح نشده، ولى قراين مؤيد آن است؛ به آيه 15 عنكبوت (29) توجه فرماييد؛ و نيز آيه 11 حاقه (69) را با آيه 32 شورى (42) مقايسه فرماييد. [5]- براى توجيه مرجع ضمير، به آيات 37 فرقان (25) و 15 عنكبوت (29) توجه فرماييد. [6]- منظور از «روز» در اينجا بخشى از زمان است. به موجب آيه 7 حاقه (69)، اين طوفان 7 شب و 8 روز تداوم داشته است. [7]- به زيرنويس آيه 141 شعراء (26) مراجعه فرماييد. [8]- معنى و مفهوم اين آيه به بيان ديگر در آيات 94 اسراء (17) و 7 فرقان (25) آمده، و پاسخ تصور جاهلانه آنها در آيات 43 نحل (16) و 8 انبياء (21) آمده است. [9]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيات 4 ص (38) و 154 شعراء (26) آمده است. [10]- منظور قيامت است؛ به آيه 18 حشر (59) توجه فرماييد. [11]- علامه طباطبايى به نقل از كافى روايتى از حضرت صادق (ع) آورده است كه: قوم ثمود از صالح (ع) خواستند براى اثبات ادعاى پيامبرىاش، از صخره ناقهاى