9- اى مؤمنان، چون به نماز جمعه ندا در دهند، به [نماز و] ذكر خدا بشتابيد و داد و ستد را رها كنيد؛ اگر بدانيد، اين به نفع شماست. 10- پس آن گاه كه نماز پايان يافت، به طلب روزى از بخشايش خدا در سرزمين [خود] پراكنده شويد و خدا را بسيار ياد كنيد، بسا كه رستگار شويد. 11- [پارهاى از مردم] چون داد و ستد يا سرگرمىاى مشاهده كنند، به سوى آن روى مىآورند و تو را [در حال خطبه] ايستاده، رها مىكنند؛ بگو: پاداشى كه نزد خداست، بهتر از سرگرمى و داد و ستد است؛ و خدا بهترين روزى دهندگان است. 63- سوره منافقون به نام خداى رحمان [و] رحيم 1- چون دو رويان نزد تو آيند، مىگويند: تصديق مىكنيم كه تو واقعاً پيامبر خدا هستى؛ [فريب مخور] خدا مىداند كه تو پيامبرش هستى و گواهى مىدهد كه مردم دو چهره دروغ پردازند. 2- سوگندهاى خويش را سپرى قرار دادهاند [1] [براى پوشش نياتشان] و [مردم را] از راه خدا باز داشتهاند [2]؛ براستى رفتار زشتى داشتند. 3- اين به خاطر آن است كه ابتدا ايمان آوردند و سپس [در نهان] انكار كردند [3]، لذا بر دلهايشان مهر [غفلت] زده شد [4]، از اين روى [حقيقت را] در نمىيابند. 4- هنگامى كه آنها را مشاهده كنى، آراستگى ظاهرشان تو را به شگفت آورد؛ و اگر سخنى را آغاز كنند، به گفتارشان گوش فرا مىدهى؛ و [لى] آنها [به لحاظ خالى بودن از روح توكل و ايمان] همچون چوب خشكى بر ديوارند؛ هر صدايى را عليه خويش مىپندارند؛ آنها دشمنند، پس از آنها بر حذر باش؛ خدا بكشدشان، چگونه [از حق] بازگردانده مىشوند!؟ [1]- نمونههاى آن را در آيات 56، 62 و 74 توبه (9) ملاحظه فرماييد. [2]- نمونههاى آن را در آيات 168 آل عمران (3)، 18 احزاب (33) و نيمه دوم آيه 81 توبه (9) ملاحظه فرماييد. [3]- به آيه 14 بقره (2) توجه فرماييد. [4]- علت آن را در آيات 10 بقره (2)، 155 نساء (4)، 125 توبه (9) و 5 صف (61) جستجو فرماييد.