62- سوره جمعه به نام خداى رحمان [و] رحيم 1- هر چه در آسمانها و زمين است [با حركت حكيمانه در راستايى كه پروردگار جهان مشخص كرده است] خداى را تقديس مىكند، [همان] پادشاه پاك و فرادست و فرزانه را. 2- اوست كه در ميان مردمى آموزش نديده، پيامبرى از خودشان برانگيخت كه آياتش را بر آنها مىخواند و [از پليدى جهل و شرك] پاكشان مىسازد و به آنها كتاب و فرزانگى مىآموزد، در حالى كه بىترديد قبل از آن در گمراهى آشكارى بودند، 3- و بر گروه ديگرى نيز [از عرب و عجم مبعوث شده] كه هنوز به [آيين جديد] آنها نپيوستهاند؛ و اوست فرادست و فرزانه. 4- اين بخشايش خداست كه به هر كه خواهد [و شايسته بداند]، عطا مىكند؛ و خدا بخشايش عظيم دارد. 5- داستان كسانى كه تورات بر آنها عرضه و تكليف شد، ولى حق آن را ادا نكردند، داستان چارپايى است بر او كتابى چند؛ گروهى كه آيات خدا را دروغ شمردند، وصف بدى دارند؛ و خدا ستمگران را هدايت نخواهد كرد. 6- بگو: اى يهوديان، اگر تصور مىكنيد فقط شما دوستان خداييد، نه ساير مردم [1]، پس آرزوى مرگ كنيد، اگر راست مىگوييد. 7- و [لى] آنها به خاطر رفتار گذشته خود [هرگز] [2] آرزوى مرگ نخواهند كرد [3]؛ و خدا به [حال] ستمگران داناست. 8- بگو: مرگى كه از آن فرار مىكنيد، شما را در بر خواهد گرفت [4]، آن گاه به پيشگاه خداى داناى نهان و آشكار بازگردانده مىشويد و او شما را به آنچه مىكرديد، آگاه مىسازد [5]. [1]- به آيات 111 بقره (2) و 18 مائده (5) توجه فرماييد. [2]- براى توجيه افزوده، به آيه 95 بقره (2) توجه فرماييد. [3]- به آيه 96 بقره (2) توجه فرماييد. [4]- به آيات 35 انبياء (21) و 26 رحمان (55) و 60 واقعه (56) توجه فرماييد. [5]- به آيه 22 ق (50) توجه فرماييد.