48- پس، شفاعت شفيعان به حالشان سودمند نخواهد بود. [1] 49- چرا از اين تذكر اعراض مىكنند؟ 50- گويى گورخرانى رميدهاند 51- كه از [مقابل] شير مىگريزند. 52- هر يك از آنها انتظار دارد كه نامههايى گشوده [از جانب خدا] دريافت كند [2]. 53- هرگز [چنين قرارى نيست]! بلكه آنها از آخرت ترس ندارند. 54- هرگز [چنين قرارى نيست]! قرآن اندرز و تذكر است، 55- پس هر كه خواهد، از آن پند گيرد، 56- و پند نمىگيرند، مگر به موجب [نظمى كه] خواست خدا [بر آن مبتنى است] [3]، اوست كه سزاوار است در برابرش پروا كنند، و سزاوار آنكه بيامرزد. 75- سوره قيامت به نام خداى رحمان [و] رحيم 1- سوگند ياد مىكنم به روز رستاخيز [4]، 2- و سوگند ياد مىكنم به ضمير ملامتگر [كه رستاخيز به وقوع مىپيوندد]، 3- آيا انسان مىپندارد كه هرگز استخوانهايش را جمع [و بازسازى] نخواهيم كرد [5]؟ 4- آرى، [آنها را باز مىسازيم] در حالى كه قادريم [حتى خطوط] سرانگشتانش را هم سامان دهيم. 5- بلكه انسان علاقه دارد [باقيمانده عمرِ] فرا روى [خويش] را نيز به ناشايستگى گذراند، 6- [كه از سر خودخواهى] مىپرسد: روز رستاخيز چه زمانى فرا مىرسد؟ 7- [بگو:] آن گاه كه ديدهها خيره شود [6]، 8- و ماه تيره گردد، 9- و خورشيد و ماه در هم آميخته شوند، 10- انسان در آن روز مىگويد: راه گريز كجاست؟! 11- هرگز! پناهگاهى وجود ندارد. 12- آن روز، قرارگاه [نهايى] پيشگاه پروردگار توست [7]. 13- در آن روز انسان را به آنچه انجام داده و آنچه [از آثار و سنتهاى نيك و بد] باقى گذاشته است، آگاه خواهند كرد [8] 14- بلكه انسان [خود] نسبت به وضع خويش بصيرت دارد [9]، 15- اگر چه عذرهاى خود را در ميان آرد [10] 16- [به هنگام دريافت وحى] زبانت را به [قرائت فورى] آن مگشاى تا براى [فراگيرى] آن شتاب كنى [11]، 17- كه تنظيم و خواندنش بر عهده ماست، 18- و چون آن را قرائت كرديم، قرائتش را [در ذهن خود با سكوت] پى گير، 19- آن گاه شرح و بيان آن هم بر عهده ماست. [1]- به آيه 18 غافر (40) توجه فرماييد. [2]- اشاره است به گفتار مخالفان كه در آيه 93 اسراء (17) و نيمه اول آيه 124 انعام (6) آمده است. [3]- به آيات 16 مائده (5) و 80 توبه (9) توجه فرماييد. [4]- براى توجيه حذف حرف «لا» در ترجمه، به زيرنويسهاى دو آيه 75 واقعه (56) و 1 بلد (90) توجه فرماييد. [5]- اشاره به مفاد آيه 78 يس (36) است. [6]- به آيه 97 انبياء (21) و نيمه دوم آيه 37 نور (24) توجه فرماييد. [7]- به آيات 6 انشقاق (84)، 8 علق (96) و 42 نجم (53) توجه فرماييد. [8]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيات 13 اسراء (17) و 5 انفطار (82) آمده است؛ به آيه 12 يس (36) هم توجه فرماييد. [9]- به آيات 14 اسراء (17) و 35 نازعات (79) توجه فرماييد. [10]- به آيات 57 روم (30) و 52 غافر (40) توجه فرماييد. [11]- مفهوم آيه همان مفاد آيه 114 طه (20) است.