18- [براى مبارزه با حق] انديشه كرد و برنامه ريخت، 19- نابود باد كه چگونه [جسورانه] برنامه ريخت، 20- باز هم نابود باد كه چگونه برنامه ريخت، 21- آن گاه نظرى افكند، 22- سپس چهره در هم كشيد و ترش رويى كرد، 23- سپس اعراض و گردنكشى كرد 24- و گفت: اين [قرآن] جز جادوى نقل شده از ديگران و كلام بشر نيست. 25- و گفت: اين [قرآن] جز جادوى نقل شده از ديگران و كلام بشر نيست. 26- بزودى او را به دوزخ درآورم. 27- خبر ندارى دوزخ چگونه است. 28- [آتشى است كه] نه باقى مىگذارد، و نه رها مىسازد [1]، 29- پوست [ها] را مىسوزاند 30- نوزده [آتشبان] بر آن گماشته شده است. 31- آن آتشبانان را از فرشتگان قرار داديم و تعدادشان را به منظور آزمايش انكار ورزان معين كرديم تا اهل كتاب [به دليل هماهنگى با كتابشان] مطمئن شوند و بر ايمان مؤمنان نيز افزوده شود و اهل كتاب و مؤمنان [در آن] ترديد نكنند، و نيز بيماردلان و انكار ورزان [به طعنه] اظهار نظر كنند كه: خدا از اين توصيف چه منظورى داشت [2]؟ خدا اين گونه هر كه را بخواهد، گمراه مىكند [3] و هر كه را بخواهد، هدايت مىكند [4]؛ و از [چگونگى] سپاهيان پروردگارت هيچ كس جز خودش آگاه نيست؛ و اين [آيات] جز تذكارى براى بشر نيست. 32- هرگز [آيات قرآن جادو و كلام بشر نيست] [5]، سوگند به ماه [تابان]، 33- و سوگند به شب، چون آهنگ رفتن كند، 34- و سوگند به بامداد، آن گاه كه چهره نمايد، 35- كه [آيات] قرآن يكى از پديدههاى بزرگ است، 36- هشدار دهنده بشر، 37- براى هر كه از شما كه بخواهد [در راه حق] پيشى گيرد، يا باز ايستد. 38- هر كسى در گرو دستاورد خويش است، 39- مگر سعادتمندان، 40- كه در باغهايى از بهشت در مورد بزهكاران به گفتگو مىنشينند 41- كه در باغهايى از بهشت در مورد بزهكاران به گفتگو مىنشينند كه: 42- چه عاملى شما را به دوزخ كشاند؟ 43- پاسخ مىدهند: نمازگزار نبوديم، 44- و بينوا را اطعام نمىكرديم، 45- و با ياوه گويان هم آواز بوديم، 46- و روز جزا را انكار مىكرديم، 47- تا زمانى كه مرگ ما فرا رسيد، [1]- به آيات 74 طه (20) و 12 و 13 اعلى (87) توجه فرماييد. [2]- براى درك بهتر و روشنتر شدن، به آيه 26 بقره (2) توجه فرماييد. [3]- به بخش پايانى آيه 34 غافر (40) و نيمه دوم آيه 5 صف (61) توجه فرماييد. [4]- به بخش پايانى آيه 13 شورى (42) توجه فرماييد. [5]- اشاره به گفتار وليد است كه در آيه 25 همين سوره (مدثر) آمده است.