responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على اكبر    جلد : 1  صفحه : 584


16- آن گاه كه پروردگارش او را در سرزمين مقدس «طوى» [1] ندا داد [2]:
17- به سوى فرعون برو كه سر به طغيان برداشته است [3].
18- و بگو: آيا تمايل دارى كه [از شرك و خودكامگى‌] پاك گردى،
19- و به سوى [معرفت‌] پروردگارت هدايتت كنم كه خدا ترس شوى [4]؟
20- آن گاه معجزه بزرگ [خود] را به او ارائه كرد [5].
21- ولى [فرعون‌] دروغ شمرد و نافرمانى كرد [6].
22- آن گاه شتابان [از آن مجلس‌] بازگشت.
23- [اطرافيانش را] جمع كرد و ندا در داد،
24- و گفت: من صاحب اختيار برتر شما هستم.
25- خدا هم او را به عقوبت دنيا و آخرت گرفتار كرد [7].
26- براستى در اين [داستان‌] براى خداترسان عبرتى است.
27- آيا شما از نظر آفرينش سخت‌تريد يا آسمانى كه [خدا] بنا نهاده است؟
28- سقفش را برافراشت و سامانش داد [8]،
29- و شبش را تيره و روزش را آشكار كرد،
30- و زمين را بعد از آن گسترد
31- و از آن آب و گياهش را پديد آورد
32- و كوه‌ها را [بر آن‌] استوار گردانيد،
33- براى برخوردارى شما و دامهاى شما.
34- آن گاه كه آن هنگامه بزرگتر رخ دهد،
35- در آن روز انسان هر چه كرده است به ياد آورد [9]،
36- و دوزخ براى هر كه بنگرد، آشكار گردد [10].
37- اما هر كه سر به طغيان برداشته‌
38- و زندگى دنيا را برگزيده است،
39- جايگاهش دوزخ است.
40- و اما هر كه از ايستادن [11] در برابر پروردگارش ترسان بوده و نفس خود را از هوس بازداشته است،
41- جايگاهش بهشت است [12].
42- از تو درباره رستاخيز مى‌پرسند كه استقرارش چه زمانى است؟
43- تو را با مذاكره [درباره‌] آن چه كار؟!
44- تمامى [دانش‌] آن با پروردگار توست [13].
45- تو فقط هشدار دهنده كسانى هستى كه از [مجازات‌] آن [روز] ترس دارند [14].
46- روزى كه رستاخيز را مشاهده كنند، گويى جز شبانگاهى يا بامدادى [در گور] به سر نبرده‌اند [15].

[1]- غالب مفسران گفته‌اند: نام دره‌اى است كنار كوه طور؛ از مقايسه اين آيه با آيات 29 و 30 قصص (28) اين نظر تأييد مى‌شود.
[2]- برجسته‌ترين كلام در اين ندا در آيه 12 طه (20) و 30 قصص (28) آمده است؛ براى تفصيل گفتگوى خدا با موسى، به آيات 12- 42 طه (20) مراجعه فرماييد.
[3]- به زيرنويس آيه 43 طه (20) مراجعه فرماييد.
[4]- دعوتش همان گونه با لطف و مهربانى بود كه در آيه 44 طه (20) دستور يافته بود.
[5]- به آيات 32 و 33 شعراء (26) توجه فرماييد.
[6]- به آيات 29 شعراء (26) و 36 قصص (28) توجه فرماييد.
[7]- اين عقوبت دنيا را در آيه 54 انفال (8) و عقوبت آخرت را در آيه 46 غافر (40) ملاحظه فرماييد.
[8]- به آيه 32 انبياء (21) توجه فرماييد.
[9]- به آيه 30 آل عمران (3) توجه فرماييد.
[10]- منظور گمراهان است؛ به آيه 91 شعراء (26) توجه فرماييد.
[11]- براى توجيه ترجمه، با آيه 6 مطففين (83) مقايسه فرماييد.
[12]- مفهوم مجموعه دو آيه اخير به بيان ديگر در آيه 46 رحمان (55) آمده است.
[13]- به آيه 187 اعراف (7) توجه فرماييد.
[14]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيات 51 انعام (6) و 11 يس (36) آمده است.
[15]- براى توجيه افزوده، با آيه 55 و 56 روم (30) مقايسه فرماييد؛ ضمناً به زيرنويس آيه 55 روم توجه فرماييد.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على اكبر    جلد : 1  صفحه : 584
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست