نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 154
31 اى فرزندان آدم، در وقت هر نماز و در هر مسجدى آرايش و زينتتان را (به تناسب آن عمل و محل) برگيريد، و از (همه خوراكىهاى حلال خداوند) بخوريد و بياشاميد ولى اسراف نكنيد، كه او اسرافكنندگان را دوست ندارد. 32 بگو: چه كسى زينتهاى خدا را كه براى بندگانش پديد آورده و روزىهاى پاكيزه را حرام نموده؟! بگو: آنها در زندگى دنيا از آن كسانى است كه ايمان آوردهاند (هر چند كفار هم با آنها شركت جويند) در حالى كه در روز قيامت مخصوص آنها خواهد بود. اين چنين ما آيات خود را براى گروهى كه مىدانند تفصيل مىدهيم. 33 بگو: جز اين نيست كه پروردگار من كارهاى زشت را چه آنچه از آنها ظاهر باشد و چه آنچه پنهان باشد (مانند عقايد فاسد و عملهاى بد نهانى) حرام كرده و نيز هر گناه و تعدّى به ناحق (به حقوق ديگران) را و نيز اينكه چيزى را كه خداوند بر آن حجت و برهانى نازل نكرده شريك خدا سازيد و آنچه را كه نمىدانيد به او نسبت دهيد. 34 و براى هر ملت و گروهى مدتى است (مدتى معيّن از زندگى دنيا) پس چون مدتشان به سر رسد ساعتى از آن تأخير نخواهند كرد و پيشى نيز نمىگيرند. 35 (خطاب ربوبى به نسل آدم از ابتدا تا انقراض آنهاست كه) اى فرزندان آدم، هر گاه فرستادگانى از (جنس) خودتان به سوى شما آمدند كه آيات و نشانههاى مرا بر شما مىخواندند (به آنها ايمان آوريد)، پس كسانى كه پروا كنند و به كار شايسته پردازند (و عقايد و اعمال خود را اصلاح نمايند) نه ترسى بر آنهاست و نه اندوهى خواهند داشت. 36 و كسانى كه آيات ما را تكذيب كنند و از پذيرش آنها تكبر ورزند، آنان اهل آتشند كه در آن جاودان باشند. 37 پس چه كسى ظالمتر است از آن كه بر خدا دروغ بندد، يا آيات و نشانههاى او را تكذيب نمايد؟! آنهايند كه نصيبشان (در دنيا) از نوشته و مقررى خداوند (از عمر و روزى و اولاد) به آنان مىرسد، تا آن گاه كه فرستادگان ما (مأموران مرگ) به سراغ آنها بيايند كه جانشان را بستانند، مىگويند: كجايند آنهايى كه به جاى خداوند مىخوانديد؟ گويند: همه از نظر ما گم شدند. و به زيان خود گواهى دهند كه كافر بودند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 154