نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 163
96 و اگر اهل شهرها و روستاها ايمان مىآوردند و پروا پيشه مىكردند مسلّما (درهاى) بركتهايى از آسمان و زمين را بر روى آنها مىگشوديم، و لكن (آيات ما را) تكذيب كردند، پس آنها را به سزاى آنچه كسب مىكردند دچار ساختيم. 97 پس آيا اهل شهرها و روستاها ايمنند از اينكه عذاب ما شبانه بر آنها وارد شود در حالى كه در خوابند؟! 98 و آيا مردم شهرها و روستاها ايمنند از اينكه عذاب ما به هنگام روز بر آنها در رسد در حالى كه سرگرم بازى (دنيا و انجام گناه) اند؟! 99 پس مگر از مكر و عذاب غافلگيرانه خدا ايمنند؟! حال آنكه جز گروه زيانكاران خود را از مكر خدا ايمن نمىدانند. 100 آيا كسانى را كه اين زمين را پس از صاحبانش به ارث مىبرند اين مطلب هدايت نكرد (و برايشان روشن ننمود) كه اگر ما بخواهيم به آنها در برابر گناهانشان عذاب مىرسانيم و بر دلهايشان مهر (شقاوت) مىنهيم كه ديگر (سخن حق را) نشنوند؟! 101 اين مجتمعات (انسانى) است كه براى تو از اخبار آنها بازگو مىكنيم، و به يقين فرستادگانشان بر آنها دلايل روشن آوردند ولى آنها بر آن نبودند كه به آنچه پيش از آن تكذيب كرده بودند ايمان بياورند! اين گونه خداوند بر دلهاى كافران مهر (قساوت و نافهمى) مىنهد. 102 و براى بيشتر آنان هيچ گونه تعهدى نيافتيم، و حقيقت اين است كه بيشتر آنها را بسى نافرمان يافتيم. 103 آن گاه پس از آنان (پس از پيامبران پيشين) موسى را با آيات و نشانههاى خود به سوى فرعون و سران قومش فرستاديم، پس آنها به آن آيات ستم كردند (آنها را نپذيرفتند)، پس بنگر كه عاقبت كار فسادانگيزان چگونه بود! 104 و موسى گفت: اى فرعون، مسلّما من فرستادهاى از سوى پروردگار جهانيانم.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 163