113 و يهوديان گفتند: نصرانىها بر مذهب حقى نيستند، و نصرانىها گفتند: يهوديان بر مذهب حقى نيستند، در حالى كه همه آنها كتاب (آسمانى) را مىخوانند. (پس هر دو ادعا باطل، و هر دو شريعت در عصر خود حق است) كسانى كه نادانند (مانند مشركان) نيز مانند سخن آنان گفتند (كه مسلمين بر حق نيستند)، پس خداوند در ميان آنان در روز قيامت درباره آنچه با هم اختلاف مىكردند داورى خواهد كرد. 114 و كيست ظالمتر از كسى كه از مساجد خدا جلوگيرى كرد از اينكه نام او در آنها برده شود و در ويرانى آنها تلاش نمود؟ آنها را نرسد و سزاوار نباشد كه در آن وارد شوند جز بيمناك (از مردم يا از خدا)؛ براى آنها در دنيا خواريى است و در آخرت عذابى بزرگ دارند. 115 و مشرق و مغرب (زمين و همه كراتى كه خاور و باختر دارد) از آن خداست، پس به هر سو رو كنيد (در هر دعا و عبادتى) همان جا روى خداست، بىترديد خداوند گسترده (وجود و گسترده قدرت و رحمت) و داناست. 116 و (اهل كتاب) گفتند: خداوند فرزندى اتخاذ كرده! منزه است او، بلكه آنچه در آسمانها و زمين است ملك حقيقى اوست، (چرا كه خلق و حفظ و تدبير و فانى كردن آنها به دست اوست) همه در برابر او تسليماند (پس مملوك چگونه، فرزند مىشود و چه نيازى به آن دارد). 117 پديدآورنده آسمانها و اين زمين بدون داشتن نقشه است، و چون فرمان وجود چيزى را بدهد جز اين نيست كه به آن مىگويد: باش، پس بىدرنگ مىباشد (همين كه آن را اراده كند بلافاصله موجود مىشود). 118 و كسانى كه نمىفهمند (از مشركين و كفار) گفتند: چرا خداوند با ما سخن نمىگويد يا معجزهاى براى ما نمىآيد (تا دليل نبوت تو باشد)؟! كسانى كه پيش از اينها بودند نيز نظير گفته اينان را گفتند؛ دلهايشان (در جهل و عناد) به هم مىماند. بىترديد ما دلايل روشن (توحيد و دين خود) را براى گروهى كه اهل باور باشند بيان كردهايم. 119 به يقين ما تو را به حق و راستى، مژدهدهنده و بيمرسان فرستاديم، و تو هرگز (پس از ابلاغ رسالت و اتمام حجت) مسئول (حال) دوزخيان نيستى.