نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 225
29 و اى قوم من، بر ابلاغ اين (رسالت) از شما مالى درخواست نمىكنم، مزد من جز بر عهده خداوند نيست، و من هرگز طردكننده كسانى كه ايمان آوردهاند نخواهم بود، زيرا آنان (فردا) ديداركننده پروردگار خويشند (و آنجا با من مخاصمه مىكنند)، و لكن شما را گروهى مىبينم كه جهالت مىورزيد. 30 و اى قوم من، اگر من آنها را (از پيش خود) برانم چه كسى مرا در برابر خدا يارى مىدهد؟ آيا تذكر نمىيابيد؟! 31 و من به شما نمىگويم كه گنجينههاى (رحمت) خداوند (مانند توليد اموال، قضاى حاجتها، شفاى بيماران) در اختيار من است و غيب هم نمىدانم و نمىگويم كه من فرشتهام و درباره آنان كه چشمان شما آنها را خوار و حقير مىنگرد نمىگويم كه هرگز خداوند به آنها خيرى نخواهد داد؛ خدا به آنچه در باطن آنهاست داناتر است؛ اگر چنين گفتم حتما از ستمكاران خواهم بود. (به آيه 50 انعام رجوع شود). 32 گفتند: اى نوح، حقّا كه با ما به جدال پرداختى و بسيار هم جدال كردى، پس آنچه را (از عذاب الهى) وعده مىدهى بر ما بياور اگر از راستگويانى. 33 نوح گفت: جز اين نيست كه خداوند اگر بخواهد آن را براى شما مىآورد و هرگز شما ناتوانكننده (او با مقابله به مثل يا فرار) نيستيد. 34 و من اگر بخواهم براى شما خيرخواهى كنم هرگز خيرخواهيم به شما سودى نخواهد داد اگر خداوند بخواهد شما را (به خاطر طغيانتان) در وادى ضلالت رها نمايد، او پروردگار شماست و به سوى او بازگردانده خواهيد شد. 35 آيا (قوم تو) گويند: اين (قصه يا اين قرآن) را خود به دروغ بربافته است! بگو: اگر (فرضا) آن را خود بربافته باشم گناهم بر عهده خودم است، و من از گناهانى كه شما به جا مىآوريد (مانند كفر و فسق) بيزارم. 36 و به نوح وحى شد كه از قوم تو جز كسانى كه (تا به حال) ايمان آوردهاند هرگز كسى ايمان نخواهد آورد، پس از آنچه مىكنند غمگين مباش. 37 و كشتى را زير نظر ما و به (هدايت) وحى ما (راجع به وسائل ساخت و كم و كيف، و زمان و مكان آن) بساز، و درباره كسانى كه ستم كردهاند با من سخن مگو، (از آنان شفاعت مكن)، كه حتما آنها غرق شدنى هستند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 225