نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 224
20 آنها هرگز ناتوان كننده (خدا) در روى زمين (به واسطه مقابله با او يا فرار از عذاب او) نخواهند بود و براى آنها جز خداوند ياوران و سرپرستانى نيست؛ عذاب آخرت براى آنها دو چندان خواهد شد (به كيفر اعمال خود و پيروانشان)، آنها طاقت شنيدن (حق را) نداشتند و هرگز (با چشم دل) حق را نمىديدند. 21 آنهايند كه وجود خود را به زيان دادهاند و آنچه افترا مىبستند (معبودهاى دروغين شان) از آنها گم و ناپديد گشت. 22 مسلّما آنهايند كه در آخرت از همه زيانكارترند. 23 به يقين كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردند و با اطمينان به پروردگارشان دل سپردند، آنها اهل بهشتند و در آنجا جاودانند. 24 مثل اين دو گروه (كفار و مؤمنان) همانند كور و كر و بينا و شنواست، آيا اين دو در وصف و حال يكسانند؟ آيا متذكر نمىشويد؟! 25 و همانا نوح را به سوى قومش فرستاديم كه (به آنها بگو) بىترديد من براى شما (از جانب خدا) بيمدهندهاى آشكارم. 26 كه جز خدا را نپرستيد، كه همانا من بر شما از عذاب روزى دردناك بيم دارم. 27 پس اشراف و سران قوم او كه كفر ورزيدند گفتند: ما تو را جز بشرى مانند خود نمىبينيم (نه فرشته هستى و نه صاحب امتياز مالى و جاهى) و جز كسانى از فرومايگان ما (آن هم) بىتأمل و به نظر بدوى، كسى را نمىبينيم كه از تو پيروى كرده باشد و براى شما هيچ برترى بر خودمان نمىبينيم، بلكه شما را دروغگو مىپنداريم. 28 نوح گفت: اى قوم من، به من خبر دهيد. اگر من از جانب پروردگارم بر دليل روشنى (مانند معجزه بالغه) متّكى باشم و مرا از نزد خويش رحمتى (علمى و كتاب شريعتى كه از لوازم رسالت الهى است) عطا كرده باشد و آن (به سبب عناد و عدم توجه به معجزه) بر شما مخفى ماند، آيا مىتوان شما را بر آن وادار كنيم در حالى كه از آن كراهت داريد (و در نزد عقل و سنّت جاريه الهى، در دين اكراه نيست)؟!
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 224