نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 227
46 (خداى) گفت: اى نوح، او از خاندان تو نيست (او ربيب توست؛ يا به واسطه كفر و فسق، خويشى را بريده است زيرا) او (سراپا) عمل ناشايسته است! پس چيزى را كه بدان علم ندارى از من مخواه (نوح با اشتباه در موضوع در معرض درخواست بود كه خدا منع كرد) من تو را پند مىدهم كه مبادا از جاهلان باشى. 47 گفت: پروردگارا، من به تو پناه مىبرم از اينكه چيزى را كه بدان علم ندارم از تو بخواهم (انبيا را نشايد كه موضوعى را تشخيص نداده حكم خلاف مصلحت آن را بخواهند) و اگر مرا نيامرزى و بر من ترحم نكنى از زيانكاران خواهم بود. 48 (از جانب خدا) گفته شد: اى نوح، با سلامت و درودى از جانب ما و بركتهايى بر تو و بر گروههايى كه همراه تو هستند فرود آى؛ و گروههايى هم (از اولاد آنان در طول تاريخ) خواهند آمد كه آنها را (از نعمتهاى دنيا) به زودى برخوردار مىكنيم، سپس آنها را از جانب ما (به سبب كفر و طغيانشان) عذابى دردناك خواهد رسيد. 49 اينها از خبرهاى غيبى است كه به تو وحى مىكنيم، نه تو آنها را پيش از اين مىدانستى و نه قوم تو؛ پس (در ابلاغ رسالت خود) صبر كن كه همانا عاقبت (نيك) از آن پرهيزگاران است. 50 و به سوى قوم عاد برادر (نسبى يا قبيلهاى) آنها هود را (فرستاديم) گفت: اى قوم من، خداى يكتا را بپرستيد، كه شما را جز او خدايى نيست، همانا شما (در شريك كردن بتها به خدا) افترا گويانى بيش نيستيد. 51 اى قوم من، از شما (بر ابلاغ رسالت) مزدى نمىطلبم، پاداش من جز بر عهده كسى كه مرا آفريده نيست، آيا نمىانديشيد؟! 52 و اى قوم من، از پروردگارتان آمرزش بخواهيد، سپس، به سوى او بازگرديد، تا ابر و باران را بر شما ريزان فرستد و نيرويى بر نيروى (جانى و مالى) شما بيفزايد، و مجرم و گنهكار (از او) روى مگردانيد. 53 گفتند: اى هود، براى ما دليل روشنى (نشانى كه ما بپسنديم) نياوردى، و ما هرگز رها كننده خدايان خود به گفته تو نيستيم و ما هرگز باور دارنده تو نيستيم.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 227