نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 232
89 و اى قوم من، مخالفت و دشمنىتان با من شما را بر آن ندارد كه همانند آنچه به قوم نوح (از طوفان و غرق) يا به قوم هود (از باد سموم) يا به قوم صالح (از صيحه و زلزله) رسيد به شما نيز برسد! و قوم لوط از شما (از نظر زمان و مكان) چندان دور نيست. 90 و از پروردگارتان (درباره گذشتهها) آمرزش بخواهيد، سپس به سوى او (با عملهاى صالح) بازگرديد، كه همانا پروردگار من مهربان و دوستدار (بندگان توبهكار) است. 91 گفتند: اى شعيب، ما بسيارى از آنچه را كه مىگويى (مثل دعوت به مبدأ يكتا و ترك كمفروشى) نمىفهميم و ما بىترديد تو را در ميان خودمان ناتوان مىبينيم و اگر قبيله كوچكت نبود سنگسارت مىكرديم و تو هرگز بر ما اقتدار و غلبه ندارى (يا نزد ما قدر و قيمتى ندارى). 92 گفت: اى قوم من، آيا قبيله من بر شما از خداوند قوىتر است (كه ملاحظه آنها را نموده) و او را پشت سر افكنده و به فراموشى سپردهايد؟ به يقين پروردگار من به آنچه مىكنيد احاطه دارد. 93 و اى قوم من، بر همين حال (از شرك و طغيان) هر چه در توان داريد بكنيد، كه البته من نيز عملكنندهام؛ به زودى خواهيد دانست كه چه كسى را عذابى مىرسد كه خوار و رسوايش سازد و چه كسى دروغگوست، و منتظر باشيد كه حتما من نيز با شما منتظرم. 94 و چون فرمان ما (به عذاب آنان) در رسيد شعيب و كسانى را كه با او ايمان آورده بودند به رحمتى از جانب خود نجات بخشيديم، و كسانى را كه ستم كردند صيحه (مرگبار آسمانى) درگرفت، پس در خانههاى خود به زانو درآمده و مرده و به رو درافتاده شدند. 95 آن چنان كه گويى هرگز در آنجا اقامت نداشتند. هان! دورى و لعنت باد بر (اهل) مدين همانگونه كه قوم ثمود دور گشتند. 96 و حقّا كه موسى را همراه آيات و نشانههاى خود و حجتى آشكار فرستاديم. 97 به سوى فرعون و سران و اشراف قوم او، پس آنها پيروى از فرمان فرعون نمودند و هرگز فرمان فرعون رهيافته و راهنما نبود.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 232